Адду́ла ’адпачынак’ (Нас.), аддуха ’тс’ (КЭС. лаг.) да дуць. Параўн. ад‑дыхнуць ’адпачыць’ (КЭС, лаг.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Адгадзі́ць ’аддзякаваць’ (БРС, Янк. I), адводзіцца ’тс’ (КЭС, лаг.), адгоджваць ’адплачваць’ (БРС, Янк. I, Янк. БП), адгоджвацца ’тс’ (КЭС, лаг.). Параўн. рус. угодить. Гл. гадзіць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Вараца́кі ’ваніты’ (лаг., КЭС). Да вараціць (?).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Віры́там ’грамадой, натоўпам’ (КЭС, лаг.). Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ко́нцам ’абавязкова’ (КЭС, лаг.). Гл. канец.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Адві́льжэць ’зрабіцца вільготным’ (КЭС, лаг.) < польск. odwilżeć.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Адчапі́цца ’адстаць, адысці’ (КЭС, лаг.). Гл. чапляць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Адчура́цца ’адрачыся’ (КЭС, лаг.) да чур (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Адчэпна́е ’вымушаны выкуп’ (КЭС, лаг.). Гл. адчапіцца.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Вірая́ ’шула’ (КЭС, лаг.). Да верая́ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)