шампу́нь, -ю, мн. -і, -яў, м.

Мыльная пахучая вадкасць або крэм.

Ш. для валасоў.

Аўтамабільны ш.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

крем-со́да крэм-со́да, -ды ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

то́ртавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да торта. Тортавы крэм.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цю́бік, -а, мн. -і, -аў, м.

Мяккая трубачка з металу, пластмасы для мазі, клею, пасты і пад., змесціва якой дастаецца выцісканнем.

Крэм у цюбіках.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

крем в разн. знач. крэм, род. крэ́му м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ёгурт, -у, М -рце, мн. -ы, -аў м.

Кісламалочны прадукт з вітаміннымі і фруктовымі дабаўкамі, які па кансістэнцыі нагадвае заварны сметанковы крэм.

|| прым. ёгуртны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

біякрэ́м, ‑а, м.

Касметычны крэм, у састаў якога ўваходзяць біястымулятары. Біякрэм для сухой скуры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шпрыцава́ць, ‑цую, ‑цуеш, ‑цуе; незак., што.

Спец. Упырскваць што‑н., папаўняць чым‑н. з дапамогай шпрыца (у 2 знач.). Шпрыцаваць крэм.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

змякча́льны

1. смягчи́тельный; смягча́ющий;

2. мед. мягчи́тельный;

з. крэм — мягчи́тельный крем

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

трут, ‑у, М труце, м.

Высушаная губа, якая выкарыстоўваецца пры высяканні агню. Казачэнка б’е крэсівам па крэм[ені], высякаючы іскру, раздзьмухвае трут, каб прыпаліць люльку. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)