кре́дит бухг. крэды́т, -ту м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

крэдыто́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Асоба або ўстанова, якія даюць грошы або тавары ў крэдыт.

|| прым. крэдыто́рскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дзяржкрэды́т, -ту м. (дзяржа́ўны крэды́т) госкреди́т (госуда́рственный креди́т)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спа́льня, -і, мн. -і, -лень і -льняў, ж.

1. Пакой, дзе спяць.

С. для дачкі.

2. Камплект мэблі для такога пакоя (разм.).

Набыць спальню ў крэдыт.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

крэдытаздо́льны, ‑ая, ‑ае.

Здольны вярнуць тое, што ўзяў у крэдыт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

госкреди́т (госуда́рственный креди́т) дзяржкрэды́т, -ту м. (дзяржа́ўны крэды́т).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

некрэдытаздо́льны, ‑ая, ‑ае.

Які не можа пагасіць крэдыт, вярнуць доўг. Некрэдытаздольная гаспадарка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

іпатэ́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да іпатэкі. Іпатэчны крэдыт. Іпатэчны банк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крэдыто́р, ‑а, м.

Асоба або ўстанова, якія даюць у крэдыт грошы або тавары.

[Лац. creditor.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каштары́сны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да каштарыса, прадугледжаны каштарысам. Каштарысны крэдыт. Каштарысныя асігнаванні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)