зямля́цтва, -а, н.

1. Прыналежнасць па нараджэнні, жыхарстве да адной мясцовасці (пра некалькі асоб).

2. Аб’яднанне ўраджэнцаў адной мясцовасці, краіны ў другой мясцовасці, краіне.

|| прым. зямля́цкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гастро́лі, -ей і -яў, адз. гастро́ль, -і, ж.

Выступленні, спектаклі акцёраў па-за месцам яго сталай дзейнасці — у іншым раёне, горадзе, краіне.

Г. тэатра лялек.

|| прым. гастро́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

інвесты́цыя, -і, ж.

1. гл. інвеставаць.

2. звычайна мн. (інвесты́цыі, -цый). Доўгатэрміновыя ўкладанні капіталу ў асобныя галіны эканомікі ў краіне і за мяжой.

|| прым. інвестыцы́йны, -ая, -ае.

І. фонд.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

туры́зм, -у, м.

Падарожжа па сваёй краіне або ў іншыя краіны, калі адпачынак спалучаецца з элементамі спорту ці пазнавальнымі задачамі.

Горны т.

Міжнародны т.

|| прым. турысты́чны, -ая, -ае.

Турыстычны маршрут.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тавараабме́н, ‑у, м.

Абмен таварамі. Павелічэнне тавараабмену ў краіне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

экспазіту́ра, ‑ы, ж.

Чыя‑н. агентура ў чужой краіне.

[Ад лац. expositurus.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

федэраліза́цыя, ‑і, ж.

Увядзенне федэральнага ладу ў якой‑н. краіне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кантыненталі́зм, ‑у, м.

Эканамічнае і палітычнае падначаленне якіх‑н. краін пануючай краіне кантынента.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уце́чка, -і, ДМ -чцы, ж.

Страта ў выніку выцякання, рассыпання.

У. вады.

У. зерня.

У. інфармацыі (перан.). У. мазгоў (перан.: эміграцыя вучоных, спецыялістаў, творчых работнікаў ці пераход іх у іншую сферу дзейнасці ў сваёй краіне).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хвала́, -ы́, ж.

1. Пахвала, адабрэнне, усхваленне.

Х. пра выдатную ткачыху разышлася па краіне.

2. у знач. вык. Воклік захаплення, удзячнасці, прызнання каму-, чаму-н.

Х. працаўнікам палёў.

3. Агульнапрынятая думка пра каго-н., рэпутацыя (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)