гва́рдия гва́рдыя, -дыі ж.;

Кра́сная гва́рдия Чырво́ная гва́рдыя;

гва́рдии капита́н гва́рдыі капі́тан;

◊

ста́рая гва́рдия стара́я гва́рдыя.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нядзе́ля ж.

1. (день) воскресе́нье ср.;

2. см. ты́дзень;

○ право́дная н. — этн. кра́сная го́рка;

крыва́вая н. — ист. крова́вое воскресе́нье

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пло́щадь ж.

1. в разн. знач. пло́шча, -шчы ж.;

пло́щадь геометри́ческой фигу́ры пло́шча геаметры́чнай фігу́ры;

жила́я пло́щадь жыла́я пло́шча;

поле́зная пло́щадь кары́сная пло́шча;

лесна́я пло́щадь лясна́я пло́шча;

2. (в городе, селе) пло́шча, -чы ж.; пля́ц, род. пля́ца м.;

Кра́сная пло́щадь Кра́сная пло́шча.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сморо́дина ж., бот., ед. и собир. парэ́чкі, -чак, ед. парэ́чка, -кі ж.;

кра́сная сморо́дина чырво́ныя парэ́чкі;

чёрная сморо́дина чо́рныя парэ́чкі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абза́ц м.

1. абзац; кра́сная строка́; о́тступ;

з ~ца — с абза́ца; с кра́сной строки́;

2. (часть текста между двумя отступами) абза́ц;

прачыта́ць два ~цы — прочита́ть два абза́ца

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

го́рка ж.

1. уменьш. го́рка, -кі ж.; (возвышенность — ещё) узго́рак, -рка м.;

2. (этажерка) го́рка, -кі ж.; палі́ца, -цы ж.;

3. кра́сная го́рка этногр. право́дная нядзе́ля.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Сва́шка 1 ‘свацця’ (Нас., ТС), ‘маладая свацця; малодшая свацця на вяселлі’ (Гарэц.), ‘удзельніца вясельнай дружыны з боку маладога’ (віл., З нар. сл.), ‘дружка (жаніха)’ (мін., Сл. ПЗБ; валож., Жыв. сл.), сва́шкі ‘маладыя дзяўчаты, якія ехалі за маладым’ (З нар. сл.). Укр. сва́шка ‘замужняя сястра жаніха’, польск. дыял. swaszka ‘сваха; малая дзяўчына, якая ўдзельнічае ў вяселлі як дружка’, н.-луж. swašk, swaška ‘пасаджоная маці, старэйшая сваячка жаніха і нявесты’, балг. сва́шка ‘сястра нявесткі’. Памяншальнае да сваха, гл. (БЕР, 6, 536; Шустар-Шэўц, 1483–1484).

Сва́шка 2 ‘назва грыба’ (ПСл). Няясна; магчыма да папярэдняга (“беленькая пудо дном, а зверху красная”, там жа).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

спяко́тны, ‑ая, ‑ае.

1. Вельмі гарачы, душны. Стаяў спякотны летні дзень. Сонца хоць і пераваліла за поўдзень, але пякло неміласэрна. Чарнышэвіч. Лета ў гэтым годзе выдалася спякотнае і сухое. Хомчанка. Цяжка ў пасёлку з вадой. Калодзежаў тут небагата, ды і ў тых часта ў спякотнае лета вада перасыхае. Бяганская. // Прасякнуты спёкай, надзвычай нагрэты. Вырысоўвалася праз спякотную шыза-белую дымку цёмная паласа лесу. Шамякін. Калі пачаўся гэты подзвіг? У катлаване? Ці тады, Калі вятроў спякотных подых Адчуў геолаг малады. Панчанка. Там спякотнымі вятрамі Выпалена цаліна, Ды туды з будаўнікамі Едзе красная вясна. Зарыцкі.

2. Такі, якому ўласціва спякота. Спякотны стэп. □ Магілёўская ціхая вёска. Курная хата. Як далёка яны ад Мадрыда, Ад спякотнай Іспаніі. Кірэенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

строка́​I ж.

1. радо́к, -дка́ м.;

начина́ть с но́вой строки пачына́ць з но́вага радка́;

кра́сная строка́ но́вы радо́к;

2. (о ла́пте) радо́к, -дка́ м., пало́ска, -кі ж.;

◊

чита́ть ме́жду строк чыта́ць памі́ж радко́ў;

строка́ в строку́ радо́к у радо́к.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

доска́ в разн. знач. до́шка, род. до́шкі ж.;

кла́ссная доска́ кла́сная до́шка;

доска́ почёта До́шка го́нару;

кра́сная доска́ чырво́ная до́шка;

распредели́тельная доска́ размеркава́льная до́шка;

◊

от доски до доски ад до́шкі да до́шкі;

ста́вить на одну́ до́ску ста́віць на адну́ до́шку;

до гробово́й доски́ да магі́лы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)