дарашава́ты, -ая, -ае.

Шэрай масці з прымессю іншага колеру (пра коней).

Д. конік.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кузне́чик зоол. ко́нік, -ка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ма́рны, -ая, -ае.

1. Дарэмны, бескарысны.

Марныя намаганні.

2. Змарнелы, чэзлы, худасочны.

М. конік той ледзь цягне.

|| наз. ма́рнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пле́сціся, пляту́ся, пляце́шся, пляце́цца; пляцёмся, плецяце́ся, пляту́цца; плёўся, пляла́ся, -ло́ся; пляці́ся; незак. (разм.).

Ісці павольна, ледзь перастаўляючы ногі.

Конік ледзь плёўся ад стомы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

скакуне́ц, ‑нца, м.

Абл. Конік. У садзе цэлую ноч .. стракаталі скакунцы. Гарэцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лоша́дка ж., ласк. ко́нік, -ка м.;

игра́ть в лоша́дки гуля́ць у ко́ні;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Скаку́нконік’ (Сл. ПЗБ, ТС; гродз., стол., Жыв. св.), ‘жук, які пералятае нібы скачкамі’ (ТСБМ), ‘блыха’ (Сл. ПЗБ, Жыв. сл., Шатал.), скакконік’ (Мат. Гом.), скакуне́ц ‘тс’ (ТСБМ), скачы́ха ‘блыха’ (Нар. словатв.). Да скака́ць; параўн. рус. скакуне́ц ‘блыха’, укр. скаку́нконік’, скакуле́ць ‘блыха’, балг. скаку́лецконік’, макед. скакалец, скакунец ‘тс’; гл. Фасмер, 3, 630.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

дарашава́ты, ‑ая, ‑ае.

Шараваты (пра масць каня). Невялікі дарашаваты конік стараўся з усіх сіл і імчаў наўгалоп. Карпаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

клы́гаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Абл. Марудна ісці; клыпаць. Маўчыць Аўген, маўчыць Марына, А конік клыгае ступой. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Скачо́кконік (насякомае)’ (Мат. Маг., Шымк. Собр.), ‘жук-дрывасек’ (Бяльк.). Да скакаць (гл.), самастойныя ўтварэнні ў розных славянскіх мовах: рус. пск. скачо́кконік’, балг. самак. скачо́к ‘тс’ і інш.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)