дапалу́днаваць сов. ко́нчить по́лдничать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адкружы́ць сов. ко́нчить кружи́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кончыць сов.

1. в разн. знач. ко́нчить, око́нчить, зако́нчить;

к. рабо́ту — ко́нчить (око́нчить, зако́нчить) рабо́ту;

к. е́сці — ко́нчить есть;

к. шко́лу — ко́нчить (око́нчить, зако́нчить) шко́лу;

2. разг. (умертвить) прико́нчить;

◊ дрэ́нна к. — пло́хо ко́нчить;

к. жыццё — ко́нчить жизнь (век)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отвози́ть​II сов. (кончить возить) разг. адвазі́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дадубі́ць сов. (кончить дубить) додуби́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дакры́ць сов. (кончить крыть) докры́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дакупа́ць сов. (кончить купать) докупа́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дапра́сці сов. (кончить прядение) допря́сть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адгамані́ць сов. (кончить говорить) отговори́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адкрыча́ць сов. ко́нчить крича́ть, открича́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)