сумава́ць несов.

1. скуча́ть; тоскова́ть; грусти́ть;

2. (па кім, чым, аб кім, чым) скуча́ть (по ком, чём, о ком, чём, по кому, чему), тоскова́ть (по ком, чём, о ком, чём, по кому, чему), грусти́ть (по ком, чём, о ком, чём, по кому, чему)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

імклі́васць, ‑і, ж.

Уласцівасць імклівага; вялікая хуткасць, шпаркасць. Імклівасць рухаў. Імклівасць горных патокаў. □ Пушчаны з гары снежны ком набывае ўсё большую і большую імклівасць. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

камя́к, -ка́ м.

1. ком, комо́к; (шерсти и т.п. — ещё) клок;

к. сне́гуком (комо́к) сне́га;

2. только мн., обл., см. камы́;

пе́ршы блін ~ко́мпосл. пе́рвый блин ко́мом

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падступі́ць, -уплю́, -у́піш, -у́піць; зак.

1. да каго-чаго. Падысці блізка.

П. да дзіцяці.

Вёска падступіла да лесу (перан.).

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.), перан., да чаго. Пра пачуцці, стан: з’явіцца, праявіцца ў якой-н. вобласці, у якім-н. месцы.

Падступіла (безас.) да сэрца.

Ком падступіў да горла.

|| незак. падступа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. по́дступ, -у, м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

*Ка́мкаць1, камкаты ’квакаць’ (Клім.), драг. кумкатэ ’тс’ (Лучыц-Федарэц, вусн. паведамл.). Гукапераймальнае.

*Ка́мкаць2, камкаты ’скардзіцца’ (Клім.). Да канькаць (гл.).

Камка́ць ’мяць у ком’ (Пас.). Да ком, комкаць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ко́мы ’камы, камякі’ (Бяльк.). Гл. ком1.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

дапы́твацца несов.

1. (каго, чаго) разузнава́ть (что, о ком, чём), допы́тываться (о ком, чём); см. дапыта́цца;

2. страд. допра́шиваться, опра́шиваться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ко́мельгом ’хутка, вельмі хутка’ (Нас.). Гл. ком і мяльком.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

паспагада́ць (каму, чаму) сов. посочу́вствовать, приня́ть уча́стие (в ком)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

засумава́ць сов.

1. загрусти́ть, взгрустну́ть; затоскова́ть; приуны́ть;

2. (па кім, чым, аб кім, чым) заскуча́ть (по ком, чём, по кому, чему), затоскова́ть (по ком, чём, по кому, чему), загрусти́ть (по ком, чём, по кому, чему)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)