сва́ечны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да свайкі. Сваечнае кольца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ато́л, ‑а, м.

Каралавы востраў, які мае форму суцэльнага ці разарванага кольца.

[Англ. atoll з мальдыўскага atolu.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лімб, ‑а, м.

Спец. Плоскае металічнае кольца, падзеленае на градусы (у вугламерных інструментах).

[Ад лац. limbus — край, кант.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыварны́, ‑ая, ‑ое.

Прымацаваны да чаго‑н. шляхам прыварвання. Прыварное лязо сякеры. Прыварное кольца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бранзале́т, -а, М -ле́це, мн. -ы, -аў, м. і бранзале́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж. (разм.).

Упрыгожанне ў выглядзе вялікага кольца з металу, косці і пад., якое носяць на запясці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абара́нак, -нка, мн. -нкі, -нкаў, м.

1. Булачны выраб з заварнога пшанічнага цеста ў выглядзе кольца.

Купіць дзецям абаранкаў.

2. перан. Рулявое кола ў аўтамабілі, трактары і пад.

Круціць а.

3. у знач. прысл. абара́нкам. У форме, у выглядзе кольца.

Скруціцца абаранкам.

◊

Абаранкам не завабіш каго (разм.) — ніякімі сродкамі не ўгаворыш.

Дзірка ад абаранка (разм., іран.) — нічога, пустое месца.

Зарабіць на абаранкі (разм., неадабр.) — заслужыць пакаранне за якую-н. правіннасць.

|| прым. абара́начны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Бо́нчка ’кольца, якім замацоўваецца каса на касільне’ (ДАБМ, 832). Запазычанне з польск. bączek ’кольца’ (паходжанне польск. слова, мабыць, гукапераймальнае, гл. Брукнер, 19).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

здзець сов., разг. снять;

з. паліто́ — снять пальто́;

з. ко́льца — снять кольцо́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ша́йба, -ы, мн. -ы, -аў, ж.

1. Падкладка пад гайку ці плешку шрубы ў выглядзе плоскага металічнага кольца.

2. Невялікі цяжкі гумавы дыск, які ўжыв. пры гульні ў хакей.

Шайбу! (вокліч хакейных балельшчыкаў, якія падахвочваюць ігракоў).

|| прым. ша́йбавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

храмасфе́ра, ‑ы, ж.

Спец. Адзін з слаёў сонечнай атмасферы, які можна бачыць у час зацьмення ў выглядзе яркага кольца вакол Сонца.

[Ад грэч. chrōma — колер, фарба і sphaira — шар.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)