Verbum

анлайнавы слоўнік

ко́льца

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ко́льца, -а, мн. ко́льцы і (з ліч. 2, 3, 4) кальцы́, ко́льцаў, н.

1. Прадмет, звычайна металічны, які мае форму вобада, абруча, акружнасці.

Кольцы дроту.

Гімнастычныя кольцы.

2. Тое, што мае форму такога прадмета.

Кольцы дыму.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ко́льца ср.

1. колёсико;

2. кольцо́, коле́чко

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ко́льца, ‑а, н.

Тое, што і кальцо (у 1, 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ко́льца

т. 8, с. 393

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ко́льца н

1. памянш Rädchen n -s, -;

2. разм Ring m -(e)s, -e; Ríngel m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

кальцавы́, -а́я, -о́е.

1. гл. кольца.

2. Які мае выгляд кольца; кругавы.

К. маршрут.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ко́лца ср., уменьш. коле́чко; см. ко́льца

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прабо́йны пробо́йный;

~нае ко́льца — пробо́йное кольцо́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ба́нька¹, -і, ДМ -ньцы, мн. -і, -нек, ж.

Шырокае металічнае кольца для прымацавання касы да касся.

Б. ад касы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)