Verbum

анлайнавы слоўнік

касцяны́, -а́я, -о́е.

1. гл. косць.

2. Здабыты, прыгатаваны з касцей жывёлы.

К. клей.

Касцяная мука.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

казеі́н, -у, м.

Бялковае клейкае рэчыва, якое ўтвараецца пры стварожванні малака.

|| прым. казеі́навы, -ая, -ае.

К. клей.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сталя́рны, -ая, -ае.

Які мае адносіны да апрацоўкі дрэва, да работы сталяра.

Сталярныя вырабы.

С. варштат.

С. клей.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сталя́рны столя́рный;

с. варшта́т — столя́рный верста́к;

~ная майстэ́рня — столя́рная мастерска́я;

○ с. клей — столя́рный клей

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

маскатэ́ль, -і, ж., зб.

Хімічныя рэчывы (фарбы, клей і інш.) як прадмет гандлю.

|| прым. маскатэ́льны, -ая, -ае.

Маскатэльныя тавары.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вуза́, ‑ы, ж.

Пчаліны клей; пропаліс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

клеява́р, ‑а, м.

Той, хто варыць клей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

высокатрыва́лы, ‑ая, ‑ае.

Вельмі трывалы; моцны. Высокатрывалы клей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

клеепадо́бны, ‑ая, ‑ае.

Падобны на клей. Клеепадобнае рэчыва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кле́іць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)