артезиа́нский артэзія́нскі;

артезиа́нский коло́дец артэзія́нскі кало́дзеж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

коло́дец м.

1. (для добывания воды) сту́дня, -ні ж., кало́дзеж, -жа м.;

артезиа́нский коло́дец артэзія́нскі кало́дзеж;

2. в др. знач. кало́дзеж, -жа м.;

ми́нный коло́дец мі́нны кало́дзеж;

◊

не плюй в коло́дец — пригоди́тся воды́ напи́ться посл. не плюй у кало́дзеж — давядзе́цца вады́ напі́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

капта́жны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да каптажу. Каптажны калодзеж.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

артэзія́нскі, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца ў глыбокіх ваданосных слаях пад натуральным ціскам; глыбінны. Артэзіянскія воды. // перан. Вельмі глыбокі, глыбінны. Высокая культура творчасці.. заключаецца ў.. выдатным уменні пранікаць у артэзіянскія глыбіні чалавечых сэрцаў. Адамовіч.

•••

Артэзіянскі калодзеж гл. калодзеж.

[Ад назвы фр. правінцыі Артуа (лац. Artesium).]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перасо́хнуць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -не; -со́х, -хла; зак.

1. Стаць сушэйшым, чым трэба, або зусім сухім.

Сена перасохла.

Губы перасохлі.

У горле перасохла (безас.).

2. Стаць бязводным, зусім абмялець.

Калодзеж перасох.

|| незак. перасыха́ць, -а́е; наз. перасыха́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падма́ншчык, ‑а, м.

Той, хто падманвае каго‑н. Падманшчыкі вы, хлусы... — недаверліва сказала .. [Таня], зазіраючы ў калодзеж. — Хіба ўдзень зоркі ўбачыш? Місько.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вса́сывающий

1. прич. які́ (што) усмо́ктвае;

2. прил. усмо́ктвальны;

вса́сывающий коло́дец усмо́ктвальны кало́дзеж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разнале́ссе, ‑я, н.

Лес, у якім растуць розныя пароды дрэў. Вада блізка — калодзеж на ўскраіне вострава — там, дзе сасняк пераходзіць у разналессе, і рачулка балотная побач. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кла́дезь м., уст., поэт. кало́дзеж, -жа м.; крыні́ца, -цы ж.;

◊

кла́дезь му́дрости ска́рбніца му́драсці.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

памяле́ць, ‑ее; зак.

Стаць мелкаводным; абмялець. За дзесяць год пакідалі [смецця] столькі, што калодзеж напалавіну памялеў. Шамякін. Уброд пераходжу праз плёс. Мне дзіўна і незразумела: Ці сам я настолькі падрос, Ці гэтак яна [рачулка] памялела. Аўрамчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)