паэты́чна-ка́зачны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
паэты́чна-ка́зачны |
паэты́чна-ка́зачная |
паэты́чна-ка́зачнае |
паэты́чна-ка́зачныя |
| Р. |
паэты́чна-ка́зачнага |
паэты́чна-ка́зачнай
паэты́чна-ка́зачнае |
паэты́чна-ка́зачнага |
паэты́чна-ка́зачных |
| Д. |
паэты́чна-ка́зачнаму |
паэты́чна-ка́зачнай |
паэты́чна-ка́зачнаму |
паэты́чна-ка́зачным |
| В. |
паэты́чна-ка́зачны (неадуш.)
паэты́чна-ка́зачнага (адуш.) |
паэты́чна-ка́зачную |
паэты́чна-ка́зачнае |
паэты́чна-ка́зачныя (неадуш.)
паэты́чна-ка́зачных (адуш.) |
| Т. |
паэты́чна-ка́зачным |
паэты́чна-ка́зачнай
паэты́чна-ка́зачнаю |
паэты́чна-ка́зачным |
паэты́чна-ка́зачнымі |
| М. |
паэты́чна-ка́зачным |
паэты́чна-ка́зачнай |
паэты́чна-ка́зачным |
паэты́чна-ка́зачных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́мысел, -слу, мн. -слы, -слаў, м.
1. Тое, што створана фантазіяй, уяўленнем.
Казачны в.
2. Выдумка, хлусня.
Не верыць вымыслам.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
фееры́чны, -ая, -ае.
1. гл. феерыя.
2. Казачны, чароўны, як у феерыі.
Феерычнае відовішча.
|| наз. фееры́чнасць, -і, ж. (да 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
самабо́р, -а, м.
У выразе: абрус-самабор — казачны чарадзейны абрус, на якім сама па сабе з’яўляецца жаданая ежа.
|| прым. самабо́рны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
напаўка́зачны, ‑ая, ‑ае.
Падобны на казку, амаль казачны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
змеябо́рац, ‑рца, м.
Казачны герой, які перамагае страшыдла ў вобразе змея.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чаро́ўны, -ая, -ае.
1. Надзвычайна прыгожы; які зачароўвае, захапляе.
Чароўная дзяўчына.
Чароўная музыка.
2. Які мае адносіны да чараў (у 1 знач.); казачны, таемны.
Чароўная сіла.
Чароўная папарацькветка.
|| наз. чаро́ўнасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
фантасты́чны, -ая, -ае.
1. гл. фантастыка.
2. Падобны на фантазію (у 2 знач.); казачны, чароўны, звышнатуральны.
Ф. прывід.
Ф. пейзаж.
Фантастычнае святло.
3. Зусім неверагодны, непраўдападобны.
Фантастычная задума.
Гэты чалавек фантастычна (прысл.) таленавіты.
|| наз. фантасты́чнасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
легенда́рны, -ая, -ае.
1. Які з’яўляецца легендай¹, мае адносіны да легенды; вядомы толькі па легендах; казачны.
Легендарная аповесць.
2. перан. Незвычайны, небывалы, авеяны славай (высок.).
Л. герой.
3. перан. Выдуманы, непраўдападобны.
Легендарныя чуткі.
|| наз. легенда́рнасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)