лютава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; незак.

1. Праяўляць лютасць, жорсткасць.

Лютуе вораг.

2. перан. Праяўляцца з вельмі вялікай сілай.

Лютавала зіма.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

блі́зіцца несов. бли́зиться, приближа́ться;

б. зіма́ — бли́зится (приближа́ется) зима́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бяссне́жны, ‑ая, ‑ае.

Пазбаўлены снегу, скупы на снег. Бясснежная зіма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мяце́лісты, ‑ая, ‑ае.

Разм. Багаты мяцеліцамі; з мяцеліцамі. Мяцелістая зіма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

маласне́жны, ‑ая, ‑ае.

З невялікай колькасцю снегу. Маласнежная зіма. Маласнежныя раёны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зі́мачка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Ласк. да зіма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Непрыту́жны ’лёгкі, які лёгка пераносіцца’: Непрытужная зіма^була, лёхкая (ТС). Да прыту́жны ’заўзяты, шчыры’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

мете́льный​II (от мете́ль) мяце́лісты; (вьюжный) завіру́шны, заве́йны;

мете́льная зима́ мяце́лістая (завіру́шная, заве́йная) зіма́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Трызі́мак ‘конь, цялё на трэцім годзе, трацяк’ (Сцяшк.; беласт., вільн., Сл. ПЗБ). Да тры і зіма (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

зімі́ца, ‑ы, ж.

Разм. Ласк. да зіма. Надакучыла ж зіміца! Прыхадзі хутчэй, вясна. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)