пераслаі́ць, ‑слаю, ‑слоіш, ‑слоіць; зак., што.

Злажыць што‑н. слаямі. Пераслаіць пірог варэннем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

натапта́ць, -тапчу́, -то́пчаш, -то́пча; -тапчы́; -тапта́ны; зак.

1. Набрудзіць мокрымі нагамі; наслядзіць.

Н. на падлозе.

2. што і чаго. Уціскаючы, шчыльна злажыць, улажыць што-н.

Н. мяшок травы.

|| незак. нато́птваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перакі́даць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

1. Кідаючы, перамясціць у іншае месца ўсё, многае.

П. дровы з двара пад павець.

2. Скідаць, злажыць нанава, іначай.

П. стог сена.

|| незак. перакі́дваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

назва́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Неакуратна скідаць, злажыць у адно месца вялікую колькасць чаго‑н. Назвальваць дроў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перапластава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што.

Злажыць што‑н. ўперамежку з пластамі чаго‑н. іншага. Перапластаваць торф з гноем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зло́жваць несов. (вину с себя на кого-л.) сва́ливать, слага́ть; см. злажы́ць 3

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гармо́нік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Музычны інструмент, які складаецца з дзвюх дэк з клавіятурай, злучаных паміж сабой расцяжнымі мяхамі.

2. у знач. прысл. гармо́нікам, у гармо́нік. Густымі паралельнымі складкамі (пра паперу, скуру і пад.).

Злажыць ліст паперы гармонікам.

○

Гу́бны гармонік — музычны інструмент у форме прадаўгаватай скрыначкі з металічнымі язычкамі і адтулінамі для ўдзімання паветра.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

камо́ра, -ы, мн. -ы, -мо́р, ж.

1. Халоднае памяшканне пры хаце для захоўвання запасаў ежы, адзення і іншых хатніх рэчаў.

Злажыць сала і мяса ў камору.

2. Бакоўка ў вясковай хаце, дзе спяць.

Дзеці спалі ў каморы.

3. Кантрольны пункт лясніцтва (уст.).

|| памянш. камо́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж. (да 1 і 2 знач.); прым. камо́рачны, -ая, -ае і камо́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перакі́даць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

1. Кідаючы, перамясціць у другое месца ўсё, многае. Перакідаць дровы з двара ў павець.

2. Скідаць, злажыць нанава, іначай. Перакідаць стог сена.

3. Укідаць, зацягнуць нанава ніткі асновы красён у бёрда.

перакіда́ць, ‑а́ю, ‑а́еш, ‑а́е.

Незак. да перакінуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зло́жаны

1. сло́женный; скопнённый; уло́женный;

2. перен. сло́женный;

3. перен. сва́ленный, сло́женный;

4. уби́тый; сва́ленный;

5. сва́ленный, пова́ленный;

6. приби́тый;

1-6 см. злажы́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)