завядзёнка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж. (разм.).

Звычай, традыцыя.

Такая з. была ў іх.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абра́днасць, -і, мн. -і, -ей, ж.

1. Сістэма абрадаў.

Зімовая народная а.

2. Абрадавы звычай.

Выконваць усе абраднасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

звы́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

1. Павадка, прывычка.

Ведаць звычкі звера.

2. Звычай, традыцыя (разм.).

Мясцовая з.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

но́раў, -раву, мн. -равы, -аў, м.

1. Характар, сукупнасць душэўных якасцей.

Круты н.

Розныя па нораве.

2. Звычай, уклад жыцця, звычка.

◊

З норавам — упарты, наравісты.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

звыча́іць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. звыча́ю звыча́ім
2-я ас. звыча́іш звыча́іце
3-я ас. звыча́іць звыча́яць
Прошлы час
м. звыча́іў звыча́ілі
ж. звыча́іла
н. звыча́іла
Загадны лад
2-я ас. звыча́й звыча́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час звыча́ячы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

старажы́тны, -ая, -ае.

1. Які ўзнік або існаваў даўно; вельмі даўні.

С. звычай.

Старажытныя грэкі.

Старажытныя паданні.

2. Вельмі стары.

С. бор.

|| наз. старажы́тнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зазвыча́іць

‘увесці што-небудзь у звычай’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зазвыча́ю зазвыча́ім
2-я ас. зазвыча́іш зазвыча́іце
3-я ас. зазвыча́іць зазвыча́яць
Прошлы час
м. зазвыча́іў зазвыча́ілі
ж. зазвыча́іла
н. зазвыча́іла
Загадны лад
2-я ас. зазвыча́й зазвыча́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час зазвыча́іўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зазвыча́йваць

‘уводзіць што-небудзь у звычай’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. зазвыча́йваю зазвыча́йваем
2-я ас. зазвыча́йваеш зазвыча́йваеце
3-я ас. зазвыча́йвае зазвыча́йваюць
Прошлы час
м. зазвыча́йваў зазвыча́йвалі
ж. зазвыча́йвала
н. зазвыча́йвала
Загадны лад
2-я ас. зазвыча́йвай зазвыча́йвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час зазвыча́йваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

упрызвыча́іць

‘увесці што-небудзь у звычай’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. упрызвыча́ю упрызвыча́ім
2-я ас. упрызвыча́іш упрызвыча́іце
3-я ас. упрызвыча́іць упрызвыча́яць
Прошлы час
м. упрызвыча́іў упрызвыча́ілі
ж. упрызвыча́іла
н. упрызвыча́іла
Загадны лад
2-я ас. упрызвыча́й упрызвыча́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час упрызвыча́іўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

упрызвыча́йваць

‘уводзіць што-небудзь у звычай’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. упрызвыча́йваю упрызвыча́йваем
2-я ас. упрызвыча́йваеш упрызвыча́йваеце
3-я ас. упрызвыча́йвае упрызвыча́йваюць
Прошлы час
м. упрызвыча́йваў упрызвыча́йвалі
ж. упрызвыча́йвала
н. упрызвыча́йвала
Загадны лад
2-я ас. упрызвыча́йвай упрызвыча́йвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час упрызвыча́йваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)