ву́зіць, вужу, вузіш, вузіць; незак., што.

Рабіць больш вузкім, звужваць. Вузіць штаны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зву́жванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. звужваць — звузіць; дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. звужвацца — звузіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зву́жвацца несов.

1. су́живаться, сужа́ться;

2. страд. су́живаться, сужа́ться; спуска́ться; см. зву́жваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спуска́ть несов.

1. в разн. знач. спуска́ць; см. спусти́ть;

2. (терять в весе) разг. спуска́ць, скіда́ць, скі́дваць;

3. (суживать, утончать край, конец чего-л.) спец. спуска́ць, зво́стрываць; (о коже, материи и т. п.) звужа́ць, зву́жваць, зраза́ць, зрэ́зваць;

4. муз. зніжа́ць; аслабля́ць;

◊

не спуска́ть глаз не зво́дзіць (не спуска́ць) вачэ́й;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)