заашчадзі́ць

‘зберагчы, зэканоміць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. заашчаджу́ заашчадзі́м
2-я ас. заашчадзі́ш заашчадзіце́
3-я ас. заашчадзі́ць заашчадзя́ць
Прошлы час
м. заашчадзі́ў заашчадзі́лі
ж. заашчадзі́ла
н. заашчадзі́ла
Загадны лад
2-я ас. заашчадзі́ заашчадзі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час заашчадзі́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зберага́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да зберагчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́гадаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

Зберагчы, набыць, знайсці (пра час, сродкі, матэрыял).

В. час.

В. кавалак тканіны пры раскроі.

|| незак. выга́дваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

усцерагчы́ся, -рагу́ся, -ражэ́шся, -ражэ́цца; -ражо́мся, -ражаце́ся, -рагу́цца; усцяро́гся, -церагла́ся; -ло́ся; -ражы́ся; зак.

Зберагчы, усцерагчы сябе ад чаго-н.

У. ад небяспекі.

|| незак. усцерага́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зберажо́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад зберагчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зберажо́ны

1. сбережённый; убережённый;

2. сбережённый, прибережённый;

1, 2 см. зберагчы́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Праблюда́нне ’збераганне’ (Нас.), праблюдаць ’зберагаць’, прабягаць ’зберагчы’ (Нас.). Прэфіксальны дэрыват ад блюсць (гл. будзіць).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вы́ратаваць, -тую, -туеш, -туе; -туй; -таваны; зак., каго-што.

1. Пазбавіць ад чаго-н. (страшнага, небяспечнага і пад.).

В. тапельца.

2. Захаваць у цэласці, зберагчы.

В. рукапіс ад знішчэння.

|| незак. вырато́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. выратава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

з’экано́міць, ‑млю, ‑міш, ‑міць; зак., што і чаго, на чым і без дап.

Эканомячы, сабраць, назапасіць, зберагчы. З’эканоміць грошы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зачахлі́ць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., што.

Пакрыць чахлом. Зачахліць гарматы. □ Ложкі, крэслы — усе хатнія рэчы Зачахліў [сусед], каб сынам зберагчы. Калачынскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)