почерпну́ть сов.
1. (зачерпнуть) разг. зачэ́рпаць;
2. перен. пачарпну́ць; (взять) узя́ць; (позаимствовать) запазы́чыць, пераня́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
жме́ня ж.
1. в разн. знач. горсть;
зачэ́рпаць ~няй — зачерпну́ть го́рстью;
2. (сена и т.п.) клок м.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ко́ўш (род. каўша́) м., в разн. знач. ковш;
зачэ́рпаць каўшо́м мукі́ — зачерпну́ть ковшо́м муки́;
ліце́йны к. — лите́йный ковш;
к. экскава́тара — ковш экскава́тора
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пачарпну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак., што і чаго.
1. Разм. Зачэрпаць. У гэты час Ніна, якая прыгнулася да латка, каб пачарпнуць вады, выгукнула: — Ганна Сымонаўна! Сябры! Тут нейкія малюнкі! Дубоўка.
2. перан. Атрымаць, узяць, запазычыць адкуль‑н. Пачарпнуць веды з кніг. □ Калі і хадзілі раней байкапісцы ў суд, дык толькі дзеля таго, каб пачарпнуць жыццёвыя факты, уведаць — няхай, можа, і сумныя — чалавечыя гісторыі. Казека. Моц пачарпнуў Міцкевіч з жыцця. Лойка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пры́гаршчы, ‑аў; адз. няма.
1. Абедзве далоні з прыгнутымі пальцамі, складзеныя так, каб імі можна было што‑н. набраць, зачэрпаць, трымаць і пад. Падставіць прыгаршчы. □ Чалавек супакоіўся, дастаў папяросу і, хаваючы запалку ў прыгаршчы, прыкурыў. Крапіва. Памыўшыся, .. [Іван] набраў у прыгаршчы вады і здалёк размашыста пырснуў на .. [Джулію]. Быкаў.
2. Колькасць чаго‑н., якая ўмяшчаецца або можа ўмясціцца ў складзеныя такім чынам далоні. Хто квас ім [салдатам] падносіў, Хто прыгаршчы ягад, — Прагнаць неадступную Летнюю смагу. Танк. [Волька] выграбла ямку на ўзгорку, узяла ў анучку з прыгаршчы зямлі і пайшла адтуль напрасткі ў МТС да агранома. Кулакоўскі. Васіль Хамутоўскі схапіў з-пад лавы торбачку і... рукі яго бяссільна апусціліся. Мукі заставалася прыгаршчаў двое, не больш. Курто.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)