зефі́р¹, -у, м.

У старажытных грэкаў: заходні вецер; у паэзіі: цёплы лёгкі вецер.

|| прым. зефі́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

се́веро-за́падный паўно́чна-захо́дні.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ю́го-за́падный паўднёва-захо́дні.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вест, ‑у, М ‑сце, м.

1. Захад, заходні кірунак.

2. Заходні вецер.

[Ням. West.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

За́падный Берли́н ист. Захо́дні Берлі́н.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

норд-ве́ст, ‑у, М ‑весце, м.

Спец.

1. Паўночны захад, паўночна-заходні напрамак.

2. Паўночна-заходні вецер.

[Гал. noordwest.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зюйд-ве́ст, ‑у, М ‑сце, м.

Спец.

1. Паўднёвы захад, паўднёва-заходні напрамак. Курс на зюйд-вест.

2. Паўднёва-заходні вецер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

норд, -у, М но́рдзе, м. (спец.).

Поўнач, паўночны напрамак, а таксама паўночны вецер.

Н.-вест. (паўночны захад, паўночна-заходні вецер). Н.-ост (паўночны ўсход, паўночна-ўсходні вецер).

|| прым. но́рдавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зюйд-ве́ставы, ‑ая, ‑ае.

Паўднёва-заходні. Зюйд-веставы вецер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Вест ’захад, заходні вецер’ (КТС, БРС) запазычана праз рус. мову (Крукоўскі, Уплыў, 82) < гал., н.-ням. west ’захад, заходні’ (Фасмер, 1, 304).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)