захо́дні гл. захад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

захо́дні

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. захо́дні захо́дняя захо́дняе захо́днія
Р. захо́дняга захо́дняй
захо́дняе		 захо́дняга захо́дніх
Д. захо́дняму захо́дняй захо́дняму захо́днім
В. захо́дні (неадуш.)
захо́дняга (адуш.)		 захо́днюю захо́дняе захо́днія (неадуш.)
захо́дніх (адуш.)
Т. захо́днім захо́дняй
захо́дняю		 захо́днім захо́днімі
М. захо́днім захо́дняй захо́днім захо́дніх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

захо́дні за́падный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

захо́дні, ‑яя, ‑яе.

1. Які знаходзіцца на захадзе, які ідзе з захаду, проціл. усходні. Заходняя частка краіны. Заходні напрамак. Заходні вецер.

2. Які мае адносіны да Захаду. Заходняя культура. Заходняя мода.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

захо́дні wéstlich; West-;

захо́дні ве́цер Wéstwind m-(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

за́хад, -у, М -дзе, м.

1. Адзін з чатырох бакоў свету і напрамак, процілеглы ўсходу; частка гарызонту, дзе заходзіць сонца.

2. Мясцовасць, размешчаная ў гэтым напрамку, а таксама («З» вялікае) краіны Заходняй Еўропы і Амерыкі.

Мастацтва Захаду.

|| прым. захо́дні, -яя, -яе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паўднёва-захо́дні

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паўднёва-захо́дні паўднёва-захо́дняя паўднёва-захо́дняе паўднёва-захо́днія
Р. паўднёва-захо́дняга паўднёва-захо́дняй
паўднёва-захо́дняе		 паўднёва-захо́дняга паўднёва-захо́дніх
Д. паўднёва-захо́дняму паўднёва-захо́дняй паўднёва-захо́дняму паўднёва-захо́днім
В. паўднёва-захо́дні (неадуш.)
паўднёва-захо́дняга (адуш.)		 паўднёва-захо́днюю паўднёва-захо́дняе паўднёва-захо́днія (неадуш.)
паўднёва-захо́дніх (адуш.)
Т. паўднёва-захо́днім паўднёва-захо́дняй
паўднёва-захо́дняю		 паўднёва-захо́днім паўднёва-захо́днімі
М. паўднёва-захо́днім паўднёва-захо́дняй паўднёва-захо́днім паўднёва-захо́дніх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

паўно́чна-захо́дні

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паўно́чна-захо́дні паўно́чна-захо́дняя паўно́чна-захо́дняе паўно́чна-захо́днія
Р. паўно́чна-захо́дняга паўно́чна-захо́дняй
паўно́чна-захо́дняе		 паўно́чна-захо́дняга паўно́чна-захо́дніх
Д. паўно́чна-захо́дняму паўно́чна-захо́дняй паўно́чна-захо́дняму паўно́чна-захо́днім
В. паўно́чна-захо́дні (неадуш.)
паўно́чна-захо́дняга (адуш.)		 паўно́чна-захо́днюю паўно́чна-захо́дняе паўно́чна-захо́днія (неадуш.)
паўно́чна-захо́дніх (адуш.)
Т. паўно́чна-захо́днім паўно́чна-захо́дняй
паўно́чна-захо́дняю		 паўно́чна-захо́днім паўно́чна-захо́днімі
М. паўно́чна-захо́днім паўно́чна-захо́дняй паўно́чна-захо́днім паўно́чна-захо́дніх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

паўднёва-захо́дні ю́го-за́падный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паўно́чна-захо́дні се́веро-за́падный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)