захво́стваць
‘засякаць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
захво́стваю |
захво́стваем |
| 2-я ас. |
захво́стваеш |
захво́стваеце |
| 3-я ас. |
захво́ствае |
захво́стваюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
захво́стваў |
захво́ствалі |
| ж. |
захво́ствала |
| н. |
захво́ствала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
захво́ствай |
захво́ствайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
захво́стваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
засяка́цца I несов., возвр., страд. засека́ться; см. засячы́ся, засяка́ць I
засяка́цца II несов., страд. засека́ться, захлёстываться; заруба́ться; см. засяка́ць II
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
запа́рыватьI несов., разг. (засекать розгами) засяка́ць, захво́стваць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
захлёстыватьI несов. (засекать хлыстом, кнутом и т. п.) разг. захво́стваць, засяка́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)