засво́йванне ср., в разн. знач. усва́ивание; см. засво́йваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

засвае́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. засвойваць — засвоіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

засво́йванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. засвойваць — засвоіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

успрыма́нне, -я, мн. -і, -яў, н.

Непасрэднае пачуццёвае адлюстраванне рэчаіснасці ў свядомасці, здольнасць успрымаць, адрозніваць і засвойваць з’явы навакольнага свету.

Законы ўспрымання.

Нашы ўспрыманні і ўяўленні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пераня́тлівасць, ‑і, ж.

Уласцівасць перанятлівага; здольнасць пераймаць, засвойваць што‑н. ад другіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раманізава́цца, ‑зуецца; зак. і незак.

1. Засвоіць (засвойваць) рымскую культуру.

2. толькі незак. Зал. да раманізаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

латынізава́цца, ‑зуюся, ‑зуешся, ‑зуецца; зак. і незак.

1. Засвоіць (засвойваць) лацінскую мову і лацінскую культуру.

2. толькі незак. Зал. да латынізаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ня́цца ’узяцца, схапіцца; пачаць засвойваць’ (Гарэц.), ня́цьца ’стукнуцца; узяцца, схапіцца; набрацца розуму, зразумець, ахапіць розумам’ (Нас.), ня́тысь ’тс’, ня́лося ’дасталася’ (Булг.). Гл. няць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

сумяшча́льнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць сумяшчальнага; здольнасць сумяшчацца. Сумяшчальнасць паняццяў. Псіхалагічная сумяшчальнасць.

•••

Сумяшчальнасць крыві — уласцівасць чалавечага арганізма прымаць і засвойваць пры пераліванні кроў пэўнай біялагічнай групы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Незапаміна́йка ’незабудка’ (Жд. 2; воран.; Шатал.). З польск. niezapominajka ’тс’ (ад zapominać ’забываць’, параўн. запаміниць ’засвойваць, трымаць у памяці’), якая ў сваю чаргу калькуе заходнееўрапейскія назвы, гл. незабудка.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)