запуска́ть​II несов. запуска́ць; см. запусти́ть​II.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

занядба́льваць

‘запускаць, закідваць, пакідаць без догляду што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. занядба́льваю занядба́льваем
2-я ас. занядба́льваеш занядба́льваеце
3-я ас. занядба́львае занядба́льваюць
Прошлы час
м. занядба́льваў занядба́львалі
ж. занядба́львала
н. занядба́львала
Загадны лад
2-я ас. занядба́львай занядба́львайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час занядба́льваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

занядбо́ўваць

‘запускаць, закідваць, пакідаць без догляду што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. занядбо́ўваю занядбо́ўваем
2-я ас. занядбо́ўваеш занядбо́ўваеце
3-я ас. занядбо́ўвае занядбо́ўваюць
Прошлы час
м. занядбо́ўваў занядбо́ўвалі
ж. занядбо́ўвала
н. занядбо́ўвала
Загадны лад
2-я ас. занядбо́ўвай занядбо́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час занядбо́ўваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

◎ Лавэр ’вялікі непарадак’ (ушац., Нар. сл.). Няясна. Магчыма, звязана з фін. levaperä, параўн. jättää leväperän ’запускаць, адносіцца неахайна’, leväperäinen ’неакуратны’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

запуска́цца I несов., страд. запуска́ться; пуска́ться; см. запуска́ць I

запуска́цца II несов., страд. запуска́ться; отпуска́ться, отра́щиваться; см. запуска́ць II

запуска́цца III несов. (переставать доиться) запуска́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запуска́нне I ср. запуска́ние, за́пуск м.; пуск м.; см. запусці́ць I

запуска́нне II ср.

1. запуска́ние;

2. отпуска́ние, отра́щивание; см. запуска́ць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

змей, змея, м.

1. Разм. Вялікая змяя; тое, што і змяя.

2. Казачнае крылатае страшыдла з тулавам змяі; дракон, цмок. Трохгаловы змей. □ Паехалі яны [браты] ў свет з лютымі змеямі-цмокамі ваяваць. Якімовіч.

3. Дзіцячая цацка, якая складаецца з лёгкага каркаса, абцягнутага паперай ці матэрыяй, і запускаецца на нітцы ў паветра. Сасакі любіла разам з Кіёсі запускаць змея, і аднойчы іх змей падняўся вышэй за ўсіх, што пускалі тады дзеці. Арабей.

4. Пра злога, каварнага чалавека. Ляснічы — змей, ну, аж шалее, Жыўцом грызе сваю ахвяру. Колас.

•••

Аэралагічны змей — лёгкі прывязны планер, які скарыстоўваецца для падымання самапішучых аэралагічных прыбораў у высокія слаі атмасферы.

Зялёны змей — гарэлка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)