недамо́ўленасць, ‑і, ж.

Непаўната, незакончанасць выказвання, замоўчванне чаго‑н. Нейкая недамоўленасць была паміж [Ватуліным і Нэляй] у апошні час і асабліва там, на вакзале. Лупсякоў. За кожным сказам стаяла якаясьці недамоўленасць або намёк на штосьці. Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

умолча́ние змо́ўчанне, -ння ср., замо́ўчанне, -ння ср., умаўча́нне, -ння ср.; неоконч. змо́ўчванне, -ння ср., замо́ўчванне, -ння ср.;

◊

фигу́ра умолча́ния фігу́ра змаўча́ння;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)