загая́ць
‘залечваць каго-небудзь, што-небудзь; супакойваць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
загая́ю |
загая́ем |
| 2-я ас. |
загая́еш |
загая́еце |
| 3-я ас. |
загая́е |
загая́юць |
| Прошлы час |
| м. |
загая́ў |
загая́лі |
| ж. |
загая́ла |
| н. |
загая́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
загая́й |
загая́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
загая́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
зале́чвацца несов.
1. зале́чиваться; см. залячы́цца;
2. страд. зале́чиваться; заживля́ться; см. зале́чваць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
гаі́ць, гаю, гоіш, гоіць; незак., што.
Залечваць якое‑н. пашкоджанне на целе. Гаіць рану. // Быць сродкам лячэння, мець лекавыя якасці. Многія травы гояць раны. // перан. Супакойваць, сцішаць душэўны боль, пачуццё крыўды і пад. Пацалункі твае Ап’янялі мяне І гаілі душэўныя раны. Журба. Час — надзейны сродак ад усялякага гора. Ён і слёзы высушвае і раны гоіць. Гроднеў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)