цёмна-залаці́сты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
цёмна-залаці́сты |
цёмна-залаці́стая |
цёмна-залаці́стае |
цёмна-залаці́стыя |
| Р. |
цёмна-залаці́стага |
цёмна-залаці́стай
цёмна-залаці́стае |
цёмна-залаці́стага |
цёмна-залаці́стых |
| Д. |
цёмна-залаці́стаму |
цёмна-залаці́стай |
цёмна-залаці́стаму |
цёмна-залаці́стым |
| В. |
цёмна-залаці́сты (неадуш.)
цёмна-залаці́стага (адуш.) |
цёмна-залаці́стую |
цёмна-залаці́стае |
цёмна-залаці́стыя (неадуш.)
цёмна-залаці́стых (адуш.) |
| Т. |
цёмна-залаці́стым |
цёмна-залаці́стай
цёмна-залаці́стаю |
цёмна-залаці́стым |
цёмна-залаці́стымі |
| М. |
цёмна-залаці́стым |
цёмна-залаці́стай |
цёмна-залаці́стым |
цёмна-залаці́стых |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
цьмя́на-залаці́сты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
цьмя́на-залаці́сты |
цьмя́на-залаці́стая |
цьмя́на-залаці́стае |
цьмя́на-залаці́стыя |
| Р. |
цьмя́на-залаці́стага |
цьмя́на-залаці́стай
цьмя́на-залаці́стае |
цьмя́на-залаці́стага |
цьмя́на-залаці́стых |
| Д. |
цьмя́на-залаці́стаму |
цьмя́на-залаці́стай |
цьмя́на-залаці́стаму |
цьмя́на-залаці́стым |
| В. |
цьмя́на-залаці́сты (неадуш.)
цьмя́на-залаці́стага (адуш.) |
цьмя́на-залаці́стую |
цьмя́на-залаці́стае |
цьмя́на-залаці́стыя (неадуш.)
цьмя́на-залаці́стых (адуш.) |
| Т. |
цьмя́на-залаці́стым |
цьмя́на-залаці́стай
цьмя́на-залаці́стаю |
цьмя́на-залаці́стым |
цьмя́на-залаці́стымі |
| М. |
цьмя́на-залаці́стым |
цьмя́на-залаці́стай |
цьмя́на-залаці́стым |
цьмя́на-залаці́стых |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
чырво́на-залаці́сты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
чырво́на-залаці́сты |
чырво́на-залаці́стая |
чырво́на-залаці́стае |
чырво́на-залаці́стыя |
| Р. |
чырво́на-залаці́стага |
чырво́на-залаці́стай
чырво́на-залаці́стае |
чырво́на-залаці́стага |
чырво́на-залаці́стых |
| Д. |
чырво́на-залаці́стаму |
чырво́на-залаці́стай |
чырво́на-залаці́стаму |
чырво́на-залаці́стым |
| В. |
чырво́на-залаці́сты (неадуш.)
чырво́на-залаці́стага (адуш.) |
чырво́на-залаці́стую |
чырво́на-залаці́стае |
чырво́на-залаці́стыя (неадуш.)
чырво́на-залаці́стых (адуш.) |
| Т. |
чырво́на-залаці́стым |
чырво́на-залаці́стай
чырво́на-залаці́стаю |
чырво́на-залаці́стым |
чырво́на-залаці́стымі |
| М. |
чырво́на-залаці́стым |
чырво́на-залаці́стай |
чырво́на-залаці́стым |
чырво́на-залаці́стых |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ку́дзер, ‑а, м.
Разм. Кучаравая пасма валасоў; локан. Малое кранула залацістыя кудзеры, правяло пальцам па ямачках на шчоках і весела ўсклікнула. Няхай.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зазалаці́цца, ‑ціцца; зак.
Стаць залацістыя, набыць колер, адценне золата. Зазалаціліся вогненным пажарышчам таполі, пад лёгкім ветрыкам пачалі губляць свой летні ўбор. Астрэйка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адды́шка, ‑і, ДМ ‑шцы, ж.
Разм. Кароткі перапынак для адпачынку. А я бягу без аддышкі, з галля абтрасаючы зоркі, з ялін залацістыя шышкі Кідае пад ногі вавёрка... Матэвушаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фле́йтавы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да флейты, уласцівы ёй. Флейтавы гук. □ Ранняя вясна ці позняя, аднолькава гучна ў галінах зазелянелых бяроз спяваюць чырванагрудыя берасцянкі, выводзяць свае флейтавыя каленцы залацістыя івалгі. Ігнаценка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дальнабо́йка, ‑і, ДМ ‑бойцы; Р мн. ‑боек; ж.
Разм. Дальнабойная гармата. Басавіта забумкалі дальнабойкі. Лынькоў. Зямлянкі ў залацістыя бары і так далёка ад фронту, што сюды, мусіць, не даляціць снарад нават з дальнабойкі! Шашкоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зага́р, ‑у, м.
Смуглы, цёмны колер, які набывае скура пад уздзеяннем сонечнага прамення. Смех упрыгожыў .. смуглыя шчокі Густы, пакрытыя роўным залацістыя вагарам. Васілевіч. Белыя хусткі яшчэ больш падкрэсліваюць здаровы залаціста-румяны загар на тварах. В. Вольскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
залаці́сты, ‑ая, ‑ае.
1. Колерам падобны да золата; з бліскуча-жоўтым адлівам. Залацістыя зоры. □ Лістапад залацістым лісцем у лясах засыпае паляны. Машара.
2. Як састаўная частка некаторых батанічных, заалагічных і мінералагічных назваў. Залацістая папараць. Залацісты тапаз.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)