зараня́ць

‘закідваць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. зараня́ю зараня́ем
2-я ас. зараня́еш зараня́еце
3-я ас. зараня́е зараня́юць
Прошлы час
м. зараня́ў зараня́лі
ж. зараня́ла
н. зараня́ла
Загадны лад
2-я ас. зараня́й зараня́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час зараня́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

занядба́льваць

‘запускаць, закідваць, пакідаць без догляду што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. занядба́льваю занядба́льваем
2-я ас. занядба́льваеш занядба́льваеце
3-я ас. занядба́львае занядба́льваюць
Прошлы час
м. занядба́льваў занядба́львалі
ж. занядба́львала
н. занядба́львала
Загадны лад
2-я ас. занядба́львай занядба́львайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час занядба́льваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

занядбо́ўваць

‘запускаць, закідваць, пакідаць без догляду што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. занядбо́ўваю занядбо́ўваем
2-я ас. занядбо́ўваеш занядбо́ўваеце
3-я ас. занядбо́ўвае занядбо́ўваюць
Прошлы час
м. занядбо́ўваў занядбо́ўвалі
ж. занядбо́ўвала
н. занядбо́ўвала
Загадны лад
2-я ас. занядбо́ўвай занядбо́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час занядбо́ўваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заки́дывать несов., в разн. знач. закіда́ць, закі́дваць; см. заки́нуть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

забра́сывать несов.

1. закіда́ць, закі́дваць;

2. (оставлять без внимания) закіда́ць, акіда́ць;

3. (завозить) закіда́ць, заво́зіць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

за́кід, ‑у, М ‑кідзе, м.

1. Дзеянне паводле дзеясл. закідваць ​2 — закінуць (у 1, 2 і 4 знач.).

2. Напамінанне, лёгкі папрок. Нельга было сказаць, каб цэх працаваў блага: план ён не толькі выконваў, але і перавыконваў. Ніхто б не мог зрабіць за гэта закіду. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зава́ливать несов.

1. в разн. знач. зава́льваць;

2. (запрокидывать) разг. закіда́ць, закі́дваць, адкіда́ць, адкі́дваць;

3. (обрушивать) разг. абва́льваць, абу́рваць, абру́шваць; см. завали́ть​ 1-3;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

закі́дванне ср.

1. забра́сывание, заки́дывание; зава́ливание;

2. перен. забра́сывание;

3. забра́сывание, заки́дывание;

4. заки́дывание, запроки́дывание;

5. забра́сывание;

6. разг. забра́сывание;

1-6 см. закі́дваць 1-3, 5-7

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

закі́двацца несов.

1. заки́дываться;

2. (принимать другое положение) заки́дываться; (о голове — ещё) запроки́дываться;

1, 2 см. закі́нуцца 1, 3;

3. страд. забра́сываться; заки́дываться; зава́ливаться; зашвы́риваться; запроки́дываться; см. закі́дваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Пу́рыць ’гнаць’: сонца шчэ вісока, а ён ужо авечкі пурыць дадому (дзярж., Нар. сл.), пурыць ’гнаць хутка’ (Шат.), рус. дыял. пу́рить ’кідаць, закідваць, скідваць; мачыцца’, серб.-харв. пу́рити ’пячы, смажыць; дуць’, чэш. puřiti se ’надувацца’ і пад. Да прасл. *puriti ’пячы, грэць’, што генетычна звязана з аднойз індаеўрапейцах назваў агню, звычайна захаванай у славян у доўгай ступені *руг‑ (гл. пырнік 2 і пад.), выступае таксама ў прыставачных утварэннях тыпу рус. дыял. опу́риться ’надарвацца; стаміцца, перанапрэгчыся’ і пад., гл. Трубачоў, Зб. памяці Талстога, 1, 309.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)