закла́двацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да закласціся.

2. Зал. да закладваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аб’іршы́ць

‘закладваць у шво ірху’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. аб’іршу́ аб’іршы́м
2-я ас. аб’іршы́ш аб’іршыце́
3-я ас. аб’іршы́ць аб’ірша́ць
Прошлы час
м. аб’іршы́ў аб’іршы́лі
ж. аб’іршы́ла
н. аб’іршы́ла
Загадны лад
2-я ас. аб’іршы́ аб’іршы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час аб’іршы́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ірхава́ць

‘закладваць у шво ірху; аблямоўваць, абшываць край чаго-небудзь ірхой’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ірху́ю ірху́ем
2-я ас. ірху́еш ірху́еце
3-я ас. ірху́е ірху́юць
Прошлы час
м. ірхава́ў ірхава́лі
ж. ірхава́ла
н. ірхава́ла
Загадны лад
2-я ас. ірху́й ірху́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ірху́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

і́ршыць, ‑шу, ‑шыш, ‑шыць; незак., што.

Закладваць у шво ірху. // Аблямоўваць, абшываць край чаго‑н. ірхай. Іршыць кажух.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

міні́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

Залажыць (закладваць) міну (міны). Вораг, адступаючы, узрываў масты, мініраваў пераправы. Мележ.

[Ням. minieren, ад фр. mine.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

буртава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; незак., што.

Закладваць бульбу, агародніну, сілас і пад. на захоўванне ў бурты.

Б. бульбу.

|| зак. забуртава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны.

|| наз. буртава́нне, -я, н. і бурто́ўка, -і, ДМ -то́ўцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

буртава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; незак., што.

Закладваць агародніну, сілас, угнаенні і пад. па захоўванне ў бурты. Буртаваць бульбу. Буртаваць кампост.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закла́дванне ср. закла́дывание, закла́дка ж.; заде́лка ж.; заде́лывание; см. закла́дваць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

закла́двацца несов.

1. держа́ть (заключа́ть) пари́, спо́рить; би́ться об закла́д;

2. страд. закла́дываться, заде́лываться; забира́ться; см. закла́дваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

закла́дка, ‑і, ДМ ‑дцы; Р мн. ‑дак; ж.

1. Дзеянне паводле дзеясл. закладваць, закладаць — закласці (у 1, 2, 4 і 5 знач.). Закладка сіласу. Закладка кароўніка. Закладка саду.

2. Палоска паперы, істужка і пад., якія закладваюць у кнігу, каб адзначыць патрэбную старонку. Кніга з закладкай. □ Кудрыцкая пайшла паперадзе. Над пахай кніжка з лісцікам трыпутніку замест закладкі. Лобан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)