заклада́ць, закла́дваць

1. (палажыць куды-н.) légen vt; stécken vt (засунуць); verlégen vt (згубіць);

2. (залажыць) áusfüllen vt (дзіркі); verstópfen vt (заканапаціць);

3. (аддаць у заклад) versétzen vt, verpfänden vt;

4. (будынак і пад.) gründen, den Grúndstein legén (zu D);

заклада́ць по́мнік den Grúndstein zu éinem Dénkmal légen;

заклада́ць го́рад éine Stadt gründen [ánlegen];

5. (старонку, кнігу) dazwíschenlegen vt;

заклада́ць старо́нку ein Búchzeichen éinlegen [hinéinlegen]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

закла́сці гл. закладваць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

verpfänden

vt закла́дваць (рэчы)

sein Wort ~ — паручы́цца, даць сло́ва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

fälteln

vt збіра́ць збо́ркі (пра вопратку); закла́дваць скла́дкі [фальбо́нкі]; плісі́раваць; пло́іць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Grúndstein

m -(e)s, -e фунда́ментны ка́мень, краевуго́льны ка́мень

den ~ zu etw. légen — закла́дваць падму́рак чаго́-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Versátz

m -es заклада́нне, закла́д, зало́г

etw. in ~ gében* — закла́дваць што-н., аддава́ць у зало́г што-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

versétzen

1.

vt

1) перастаўля́ць, перамяшча́ць

2) пераса́джваць (дрэвы)

3) пераво́дзіць (вучняў у іншы клас)

4) перамяшча́ць (па службе)

5) закла́дваць (у ламбардзе)

6) нано́сіць (удар)

7) прыво́дзіць (у захапленне)

2.

(sich):

sich in j-s Láge ~ — увахо́дзіць у чыё-н. стано́вішча

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

bond

I [bɑ:nd]

1.

n.

1) су́вязь f.; по́вязі pl. only

a bond of friendship — мо́цная сябро́ўская по́вязь

a bond of blood — кро́ўныя по́вязі

2) абліга́цыя f., бо́ны pl. only.

3) піса́нае абавяза́ньне; умо́ва f.

4) паручы́цель -я m., паручы́целька f.

5) вя́жучае рэ́чыва

Cement is the bond in concrete — Цэмэ́нт — вя́жучае рэ́чыва ў бэто́не

2.

v.t.

1) выпуска́ць бо́ны

2) закла́дваць ма́емасьць

3) зьвя́зваць, спалуча́ць

•

- bonds

- in bond

II [bɑ:nd]

n., Archaic

прыго́нны -ага m.; прыго́нная f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)