возгоре́ться сов., прям., перен. узгарэ́цца, загарэ́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заже́чься запалі́цца; загарэ́цца; (воодушевиться — ещё) натхні́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

неўзгара́льны, ‑ая, ‑ае.

Такі, які не можа загарэцца. Неўзгаральнае рэчыва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

негару́чы, ‑ая, ‑ае.

Такі, які не можа загарэцца, згарэць. Негаручыя тканіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запламене́ть сов., прям., перен. запалымне́ць; запала́ць, загарэ́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

воспыла́ть сов., уст., книжн., прям., перен. загарэ́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

загоре́ться сов., в разн. знач. загарэ́цца, запалі́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

самазагарэ́цца, ‑рыцца; зак.

Загарэцца ў выніку ўзмоцненага акіслення або якой‑н. іншай хімічнай рэакцыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазапа́львацца, ‑аецца; зак.

Запаліцца, загарэцца — пра ўсё, многае. Пазапальваліся, замігацелі сотні ясных зорак — электрычных лямпак. Шынклер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самаўзгарэ́цца, ‑рыцца; зак.

Спец. Загарэцца самаадвольна ў выніку ўзмоцненага акіслення, выкліканага прытокам паветра або хімічнай рэакцыяй.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)