загражда́ть несов. загаро́джваць; (путь, проход — ещё) заступа́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
барыкадава́ць, -ду́ю, -ду́еш, -ду́е; -ду́й; незак., што.
Загароджваць барыкадамі.
|| зак. забарыкадава́ць, -ду́ю, -ду́еш, -ду́е; -ду́й; -дава́ны.
З. дзверы.
|| звар. барыкадава́цца, -ду́юся, -ду́ешся, -ду́ецца; -ду́йся; зак. забарыкадава́цца, -ду́юся, -ду́ешся, -ду́ецца; -ду́йся; -дава́ны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
загаро́джванне ср. загора́живание; огражде́ние; загражде́ние, прегражде́ние; см. загаро́джваць 1
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зала́мывать несов.
1. зало́мваць, зало́мліваць;
2. разг. (цену) зало́мваць, зало́мліваць, загаро́джваць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
огражда́ть несов.
1. уст. загаро́джваць, абгаро́джваць, агаро́джваць;
2. перен. (оберегать) засцерага́ць, ахо́ўваць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
забира́тьII несов. (заделывать, заколачивать) забіва́ць; (загораживать) загаро́джваць;
забира́ть окно́ до́сками забіва́ць акно́ до́шкамі.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
загаро́джвацца несов.
1. в разн. знач. загора́живаться; (закрываться — ещё) заслоня́ться; см. загарадзі́цца;
2. страд. загора́живаться; заслоня́ться; огражда́ться; загражда́ться, прегражда́ться; см. загаро́джваць 1
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Та́ма ’гаць, грэбля, стаў, ставок’ (Некр. і Байк.), ’запруда’ (Вруб., Ласт.), сюды ж тамова́ті ’затрымліваць, замаруджваць, запруджваць’ (Вруб.), тамава́ньнё ’гаць пры беразе ракі’ (карэліц., З нар. сл.), тамава́не ’ўмацаванне берагоў ад размыву’ (Скарбы), ст.-бел. тамовати ’стрымліваць’. Праз польск. tama ’запруда, грэбля, дамба’, tamować ’прыпыняць, стрымліваць’, з с.-в.-ням. tam ’дамба, грэбля, гаць, запруда’, ням. Damm ’тс’, dämmen ’запруджваць, падпіраць’, роднасных англ. dam, ст.-ісл. dammr ’запруда’, гоц. faúr‑dammjan ’загароджваць’, і, як мяркуюць, грэч. θέμεθλα ’падмурак’ (Брукнер, 564; ЕСУМ, 5, 511; Булыка, Лекс. запазыч., 198). Гл. таксама утаймаваць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
засланяць, закрываць, заступаць, загароджваць, засцілаць, затульваць, затуляць, захшаць; засціць (разм.)
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)
блакірава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак.
1. каго-што. Арганізаваць (арганізоўвае) палітычную, гаспадарчую або ваенную блакаду. Блакіраваць абарону праціўніка. □ Следам на гасцінцы паказалася новая калона .. Гэта вялі палонных карнікаў, якія блакіравалі партызанаў на Цаліку. Новікаў. У палове мая фашысты блакіравалі пушчу, у якой дыслацыраваліся партызаны. Карпюк.
2. што. Закрыць (закрываць) пуць паміж станцыямі, карыстаючыся блакіроўкай (у 2 знач.).
3. што. Перагарадзіць (перагароджваць), загарадзіць (загароджваць) праход, шлях і пад. [Даследчая] партыя ідзе далей, а на яе месца прыходзіць земснарад, блакіруе перакат змяістым хобатам пантонных груб. Ракітны.
4. перан.; што. Паралізаваць. Самаўпэўненасць старшыны абяззбройвала, блакіравала волю і намер. Быкаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)