зава́ливать несов.

1. в разн. знач. зава́льваць;

2. (запрокидывать) разг. закіда́ць, закі́дваць, адкіда́ць, адкі́дваць;

3. (обрушивать) разг. абва́льваць, абу́рваць, абру́шваць; см. завали́ть 1-3;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

завярну́ць сов.

1. (изменить направление) заверну́ть, сверну́ть, поверну́ть;

2. (в обратную сторону) поверну́ть; (машину) разверну́ть;

з. наза́д — поверну́ть наза́д;

з. танк — разверну́ть танк;

3. (стадо) заверну́ть;

4. завали́ть;

з. каме́ннемзавали́ть камня́ми;

5. разг. заверну́ть;

з. да сваяко́ў — заверну́ть к ро́дственникам;

6. поверну́ть;

з. галаву́ нале́ва — поверну́ть го́лову нале́во;

з. агло́блі — поверну́ть огло́бли

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пазаваро́чваць сов. (о многих, о многом)

1. (изменить направление) заверну́ть, сверну́ть, поверну́ть;

2. (в обратную сторону) поверну́ть; (машину — ещё) разверну́ть;

3. (стадо) переня́ть;

4. (засыпать) завали́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пазакіда́ць сов. (о многом)

1. (бросить куда-л. далеко) забро́сить, заки́нуть;

2. затеря́ть; подева́ть;

3. (придать другое положение) заки́нуть; (голову — ещё) запроки́нуть;

4. (бросая, покрыть) заброса́ть, закида́ть; (заполнить — ещё) завали́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)