шны́парыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; незак.
Разм.
1. Заходзіць, забягаць, заглядваць у розныя месцы, шукаючы, высочваючы каго‑, што‑н. Толькі там, на востраве, і адседжваліся падпольшчыкі, пакуль карнікі шныпарылі па лесе. Новікаў. Дыспетчар у цемры, дыспетчар шныпарыць па кладоўках, шукае газавай лямпы. Шынклер.
2. Хадзіць, бегаць, рухацца сюды-туды, у розных напрамках. Каця ўздыхнула і села на лаўцы перад домам, але хутка змушана была ўстаць: міма шныпарылі хлапчукі і з цікаўнасцю пазіралі на яе. Лось. [У вадзе], як прывіды, плаваюць водарасці, мільгаюць маляўкі, варушацца на дне ракавінкі, шныпараць жукі. Асіпенка.
•••
Шныпарыць вачамі — хутка пераводзіць позірк з аднаго прадмета на другі, выглядваць што‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
напе́рад нареч.
1. вперёд;
забяга́ць н. — забега́ть вперёд;
зрабі́ць крок н. — сде́лать шаг вперёд;
2. разг. (сперва) вперёд, пре́жде, ра́ньше;
3. разг. (в счёт будущего) вперёд;
узя́ць пла́ту н. — взять пла́ту вперёд;
4. в знач. межд. вперёд;
н., тава́рышы! — вперёд, това́рищи!;
◊ крок н., два кро́кі наза́д — шаг вперёд, два ша́га наза́д;
глядзе́ць н. — смотре́ть вперёд
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)