Вальнякі́ ’месца, дзе
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Вальнякі́ ’месца, дзе
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
абляжа́ць, ‑жу, ‑
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
а́нты, ‑аў.
Назва ўсходнеславянскіх плямён 4–7 стст., якія
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дыназа́ўр, ‑а,
Прадстаўнік самых вялізных паўзуноў, якія
[Ад грэч. deinos — страшны, sauros — яшчарка.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Вестго́ты ’заходняе адгалінаванне готаў, якія
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
палеапатало́гія, ‑і,
Навука аб хваробах жывёл і раслін, якія
[Ад грэч. palaios — старажытны, pathos — хвароба і logos — вучэнне.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́важыць
1. (определить вес) вы́весить;
2. вы́воротить (рычагом);
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дзягця́р, дзегцяра,
Той, хто гоніць дзёгаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
самні́ты, ‑аў;
Старажытныя італійскія плямёны, якія
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
цвэ́гаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)