дыназа́ўр, ‑а, м.

Прадстаўнік самых вялізных паўзуноў, якія жылі і вымерлі ў мезазойскую эру.

[Ад грэч. deinos — страшны, sauros — яшчарка.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)