жо́раў, -рава, мн. -равы, -раваў, м.

Тое, што і журавель¹.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

стэрх, -а, мн. -і, -аў, м.

Белы журавель, які водзіцца ў тундры і лесатундры.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ара́ма

‘журавель’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ара́ма ара́мы
Р. ара́мы ара́м
Д. ара́ме ара́мам
В. ара́му ара́м
Т. ара́май
ара́маю		 ара́мамі
М. ара́ме ара́мах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

жо́раў м., см. жураве́ль I

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жура́ўка

‘журавель; калодачка з дзіркай на верхнім камені жорнаў; выемка ў ткацкім станку’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. жура́ўка жура́ўкі
Р. жура́ўкі жура́вак
Д. жура́ўцы жура́ўкам
В. жура́ўку жура́вак
Т. жура́ўкай
жура́ўкаю		 жура́ўкамі
М. жура́ўцы жура́ўках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

жура́ўка

‘журавель; калодачка з дзіркай на верхнім камені жорнаў; выемка ў ткацкім станку’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. жура́ўка жура́ўкі
Р. жура́ўкі жура́вак
Д. жура́ўцы жура́ўкам
В. жура́ўку жура́ўкі
Т. жура́ўкай
жура́ўкаю		 жура́ўкамі
М. жура́ўцы жура́ўках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

галяна́сты, -ая, -ае.

1. 3 доўгімі тонкімі галёнкамі.

Галянастая жанчына.

2. у знач. наз. галяна́стыя, -ых. Назва атрада даўганогіх птушак (журавель, бусел, чапля і пад.).

Птушкі атрада галянастых.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

даўгадзю́бы, ‑ая, ‑ае.

З доўгай дзюбай. Даўгадзюбы журавель.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жура́вль м.

1. (птица) жураве́ль, -раўля́ м., жо́раў, -рава м.;

2. (у колодца) жураве́ль, -раўля́ м.;

3. техн. ві́нда, -ды ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стэрх, ‑а, м.

Белы журавель, які водзіцца ў тундры і лесатундры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)