зубаска́ліць, -лю, -ліш, -ліць; незак. (разм.).

Насміхацца з каго-небудзь, а таксама ўвогуле смяяцца, жартаваць.

|| наз. зубаска́льства, -а, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

жартаўні́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Чалавек, які любіць жартаваць (у 1 і 3 знач.).

|| ж. жартаўні́ца, -ы, мн. -ы, -ні́ц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аджартава́цца, -ту́юся, -ту́ешся, -ту́ецца; -ту́йся; зак.

1. Адказаць на сур’ёзнае пытанне, патрабаванне жартам.

2. Перастаць жартаваць (разм.).

|| незак. аджарто́ўвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

блышы́ць

‘малоць лухту, ілгаць, жартаваць’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. блышу́ блышы́м
2-я ас. блышы́ш блышыце́
3-я ас. блышы́ць блыша́ць
Прошлы час
м. блышы́ў блышы́лі
ж. блышы́ла
н. блышы́ла
Загадны лад
2-я ас. блышы́ блышы́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час блышучы́

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

остросло́вить несов. вастрасло́віць, дасці́пна гавары́ць; (шутить) жартава́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разжартава́цца, ‑туюся, ‑туешся, ‑туецца; зак.

Разм. Пачаць многа і з захапленнем жартаваць. Разжартаваўся так, што не суняць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вастрасло́віць, ‑слоўлю, ‑словіш, ‑словіць; незак.

Суправаджаць гаворку, бяседу дасціпнымі выразамі, вострымі жартамі; жартаваць. Хлопцы дэманстравалі на хаду спартыўныя здольнасці, вастрасловілі. Карпюк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пошу́чивать несов., разг. (злёгку, часа́мі, зрэ́дку, час ад ча́су) жартава́ць; пажарто́ўваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

остри́ть​II несов. (говорить остроты) вастрасло́віць; кпіць; (шутить) жартава́ць, стро́іць жа́рты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Перакамара́цца (пэрэкомара́тіся) ’жартаваць, пацвельваць, падражніваць’ (Бес.). З польск. przekomarzać się ’чапляцца, жартаваць’, якое выводзяць з przeko‑ і marzać < marzyć < mara (Варш. сл., 5), гл. мара́.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)