Verbum

жале́зіна, -ы, мн. -ы, -зін, ж. (разм.).

Кавалак жалеза; непатрэбная рэч з жалеза.

дачы́рвана, прысл.

Да чырвонага колеру.

Жалеза распалілася д.

абыржаве́лы, -ая, -ае.

Пакрыты ржой, іржавы.

Абыржавелае жалеза.

жале́зісты, -ая, -ае.

Які змяшчае ў сабе жалеза.

Ж. кварцыт.

ліставы́², -а́я, -о́е.

Які мае форму ліста² (у 1 знач.).

Ліставое жалеза.

жалязя́ка, -і, ДМ -зя́цы, мн. -і, -зя́к, ж. (разм.).

Кавалак жалеза, жалезіна.

жале́зны, -ая, -ае.

1. гл. жалеза.

2. Які змяшчае ў сабе многа жалеза.

Жалезная руда.

3. перан. Дужы, моцны.

Жалезныя мышцы.

Жалезнае здароўе.

4. перан. Цвёрды, неадступны, стойкі.

Жалезная воля.

Жалезная дысцыпліна.

○

Жалезны век — эпоха ў развіцці чалавецтва, калі чалавек пачаў выкарыстоўваць жалеза ў якасці асноўнага матэрыялу для вырабу прылад працы.

◊

Наесціся жалезнага бобу (разм.) — набрацца цярпення, праявіць упартасць.

ко́ўкі, -ая, -ае.

Які добра паддаецца каванню, коўцы.

Коўкае жалеза.

|| наз. ко́ўкасць, -і, ж.