сацыя́л-дэмакра́т м. социа́л-демокра́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нацыяна́л-дэмакра́т, ‑а, М ‑раце, м.

Член буржуазнай партыі, для якой характэрныя рэакцыйная ідэалогія і палітыка абароны інтарэсаў буржуазіі сваёй нацыі пад прыкрыццём фальшывага сцяга «агульнанацыянальных» інтарэсаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сацыя́л-дэмакра́т, ‑а, М ‑раце, м.

Прыхільнік сацыял-дэмакратыі (у 1 знач.); член сацыял-дэмакратычнай партыі. — Калі я гаварыў — сацыял-дэмакраты, дык меў на ўвазе бальшавікоў, — прамовіў Галубовіч. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эсдэ́к, ‑а, м.

Уст. Сацыял-дэмакрат.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

якабі́нец, -нца, мн. -нцы, -нцаў, м.

1. Рэвалюцыянер-дэмакрат, удзельнік Вялікай французскай рэвалюцыі ў 18 ст.

2. Чалавек рэвалюцыйных перакананняў; вальнадумец (уст.).

|| прым. якабі́нскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

национа́л-демокра́т нацыяна́л-дэмакра́т, -та м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

социа́л-демокра́т сацыя́л-дэмакра́т, -та м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дэмакра́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Жан. да дэмакрат.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

демокра́т в разн. знач. дэмакра́т, -та м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

эсдэ́к м., полит., ист. (сацыя́л-дэмакра́т) эсде́к (социа́л-демокра́т)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)