дэмакра́т, -а, М -ра́це, мн. -ы, -аў, м.

1. Прыхільнік дэмакратыі.

Дэмакраты выказалі свае погляды.

2. Член дэмакратычнай партыі.

3. Чалавек дэмакратычнага (у 2 знач.) укладу жыцця, поглядаў.

|| ж. дэмакра́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дэмакра́т

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дэмакра́т дэмакра́ты
Р. дэмакра́та дэмакра́таў
Д. дэмакра́ту дэмакра́там
В. дэмакра́та дэмакра́таў
Т. дэмакра́там дэмакра́тамі
М. дэмакра́це дэмакра́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дэмакра́т м., в разн. знач. демокра́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дэмакра́т, ‑а, М ‑раце, м.

1. Прыхільна дэмакратыі.

2. Член буржуазнай дэмакратычнай партыі.

3. Уст. Той, хто паходзіць з народа, прытрымліваецца дэмакратычнага (у 2 знач.) ладу жыцця. Знаёміліся з Касцянком і Баранавым шэсць чалавек: міністр Мікалай Мікалаевіч, дэмакрат са знешняга выгляду і ў адносінах з людзьмі — просты, вясёлы. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэмакра́т м. Demokrát m -en, -en;

дэмакра́ты і рэспубліка́нцы Demokráten und Republikáner

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

дэмакра́т

(ад гр. demos- народ + -крат)

1) прыхільнік дэмакратыі;

2) член дэмакратычнай партыі;

3) той, хто вядзе просты спосаб жыцця.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дэмакра́т

(фр. démocrate, ад гр. demos = народ + kratos = улада)

1) прыхільнік дэмакратыі 1;

2) член дэмакратычнай партыі;

3) той, хто вядзе просты спосаб жыцця.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

сацыя́л-дэмакра́т, -а, М -ра́це, мн. -ы, -аў, м.

Член сацыял-дэмакратычнай партыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лібера́л-дэмакра́т

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. лібера́л-дэмакра́т лібера́л-дэмакра́ты
Р. лібера́л-дэмакра́та лібера́л-дэмакра́таў
Д. лібера́л-дэмакра́ту лібера́л-дэмакра́там
В. лібера́л-дэмакра́та лібера́л-дэмакра́таў
Т. лібера́л-дэмакра́там лібера́л-дэмакра́тамі
М. лібера́л-дэмакра́це лібера́л-дэмакра́тах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

радыка́л-дэмакра́т

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. радыка́л-дэмакра́т радыка́л-дэмакра́ты
Р. радыка́л-дэмакра́та радыка́л-дэмакра́таў
Д. радыка́л-дэмакра́ту радыка́л-дэмакра́там
В. радыка́л-дэмакра́та радыка́л-дэмакра́таў
Т. радыка́л-дэмакра́там радыка́л-дэмакра́тамі
М. радыка́л-дэмакра́це радыка́л-дэмакра́тах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)