піянерважа́ты, ‑ага,
Кіраўнік піянерскага атрада або
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
піянерважа́ты, ‑ага,
Кіраўнік піянерскага атрада або
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
грыдзь, ‑і,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кандацье́р, ‑а,
Кіраўнік наёмнай
[Іт. condottiere ]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
камплектава́цца, ‑туецца;
1. Набірацца ў камплект; дапаўняцца да камплекту.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дружы́ннік, ‑а,
Член
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
баяві́к, баевіка,
1. Член рабочай баявой
2. Кінафільм, які карыстаецца асаблівым поспехам.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ве́дамы, ‑ая, ‑ае; ‑а.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дружы́на, ‑ы,
1. У Старажытнай Русі — група з прыбліжаных князя, якая складала асноўнае яго войска і прымала ўдзел у кіраванні княствам.
2. Добраахвотнае аб’яднанне, група, атрад, створаныя з якой‑н. мэтай.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
атама́н, ‑а,
1. Выбарны начальнік
2. У дарэвалюцыйнай Расіі — назначаны або выбарны начальнік у казацкіх войсках і пасяленнях, які выконваў ваенныя, палітычныя і адміністрацыйныя функцыі.
3. Важак, завадатар (банды, групы, шайкі).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Сва́цця ‘жанчына, якая сватала нявесту жаніху ці жаніха нявесце’, ‘маці мужа ў адносінах да жончыных ці маці жонкі ў адносінах да мужавых бацькоў’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)