велю́р, -у, м.

Драп або фетр з мяккім густым кароткім ворсам, а таксама мяккая скура, вырабленая пад аксаміт.

|| прым. велю́равы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ру́бчык, -а, мн. -і, -аў, м.

1. гл. рубец¹.

2. Выпуклая палоска на тканіне, на якой-н. паверхні.

Драп у р.

|| прым. ру́бчыкавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аднабако́вы в разн. знач. односторо́нний;

а. драп — односторо́нний драп;

а. плеўры́т — односторо́нний плеври́т;

а. ро́зум — односторо́нний ум

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ру́бчык, ‑а, м.

1. Памянш.-ласк. да рубец ​1.

2. Выпуклая, рэльефная палоска на тканіне. Драп у рубчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

односторо́нний в разн. знач. аднабако́вы;

односторо́нний драп аднабако́вы драп;

односторо́нний плеври́т аднабако́вы плеўры́т;

односторо́нний ум перен. аднабако́вы ро́зум;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

двухбако́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае два бакі; які адбываецца, распаўсюджваецца на два бакі чаго‑н. Двухбаковы вулічны рух. □ Пятро прастудзіўся і захварэў на двухбаковае запаленне лёгкіх. Шамякін. // З абодвума правымі бакамі (пра тканіну). Двухбаковы драп.

2. Абавязковы для абодвух бакоў; узаемны. Двухбаковае пагадненне. Двухбаковыя абавязацельствы. // Які дзейнічае ў абодва бакі. Двухбаковая радыёсувязь.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аднабако́вы, -ая, -ае.

1. Які мае што-н. толькі з аднаго боку; які мае адзін бок.

А. драп.

2. Які закранае, ахоплівае толькі адзін бок.

Аднабаковае запаленне лёгкіх.

3. Які адбываецца толькі ў адным напрамку.

А. рух транспарту.

4. Які ажыццяўляецца адным бокам, адной асобай.

Аднабаковае спыненне ваенных дзеянняў.

5. перан. Які ахоплівае толькі адзін бок з’явы, дзейнасці, вузкі, абмежаваны.

Аднабаковае выхаванне дзяцей.

|| наз. аднабако́васць, -і, ж. (да 5 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)