стамі́ць, стамлю́, сто́міш, сто́міць; сто́млены; зак., каго (што).

Давесці да стомленасці; замарыць.

Доўгае падарожжа вельмі стаміла.

|| незак. стамля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

а¹, нескл., н.

Літара, якая абазначае галосны гук [а] сярэдняга рада ніжняга пад’ёму.

Доўгае а.

◊

Ад а да я — ад пачатку да канца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

многоле́тие

1. уст. до́ўгае жыццё;

2. мнагале́цце, -цця ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

каса́ч², -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Цецярук-самец, які ў адрозненне ад самкі мае ў хвасце доўгае выгнутае пер’е.

|| прым. касачо́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

схво́снуцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -нецца; зак. (разм.).

Пераплесціся, злучыцца пры рэзкім сустрэчным руху (пра што-н. гнуткае, доўгае).

Галіны кустоў схвоснуліся.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мнагале́цце, ‑я, н.

Уст. Доўгае жыццё; даўгалецце.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

длиннопо́лый до́ўгі, даўгапо́лы, даўгакры́сы;

длиннопо́лое пальто́ до́ўгае (даўгапо́лае, даўгакры́сае) паліто́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

доўгацярплі́вы, ‑ая, ‑ае.

Уст. Які мае доўгае цярпенне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хіто́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. У старажытных грэкаў: доўгае і шырокае адзенне, часцей без рукавоў.

2. Касцюм танцоўшчыцы класічнага балета з глыбокімі разрэзамі па баках.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ме́жань, ‑і, ж.

Доўгае сезоннае стаянне нізкіх узроўняў вады ў рацэ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)