дзяржа́ўна-рэгулява́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дзяржа́ўна-рэгулява́ны дзяржа́ўна-рэгулява́ная дзяржа́ўна-рэгулява́нае дзяржа́ўна-рэгулява́ныя
Р. дзяржа́ўна-рэгулява́нага дзяржа́ўна-рэгулява́най
дзяржа́ўна-рэгулява́нае
дзяржа́ўна-рэгулява́нага дзяржа́ўна-рэгулява́ных
Д. дзяржа́ўна-рэгулява́наму дзяржа́ўна-рэгулява́най дзяржа́ўна-рэгулява́наму дзяржа́ўна-рэгулява́ным
В. дзяржа́ўна-рэгулява́ны (неадуш.)
дзяржа́ўна-рэгулява́нага (адуш.)
дзяржа́ўна-рэгулява́ную дзяржа́ўна-рэгулява́нае дзяржа́ўна-рэгулява́ныя (неадуш.)
дзяржа́ўна-рэгулява́ных (адуш.)
Т. дзяржа́ўна-рэгулява́ным дзяржа́ўна-рэгулява́най
дзяржа́ўна-рэгулява́наю
дзяржа́ўна-рэгулява́ным дзяржа́ўна-рэгулява́нымі
М. дзяржа́ўна-рэгулява́ным дзяржа́ўна-рэгулява́най дзяржа́ўна-рэгулява́ным дзяржа́ўна-рэгулява́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

дзяржа́ўна-суверэ́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дзяржа́ўна-суверэ́нны дзяржа́ўна-суверэ́нная дзяржа́ўна-суверэ́ннае дзяржа́ўна-суверэ́нныя
Р. дзяржа́ўна-суверэ́ннага дзяржа́ўна-суверэ́ннай
дзяржа́ўна-суверэ́ннае
дзяржа́ўна-суверэ́ннага дзяржа́ўна-суверэ́нных
Д. дзяржа́ўна-суверэ́ннаму дзяржа́ўна-суверэ́ннай дзяржа́ўна-суверэ́ннаму дзяржа́ўна-суверэ́нным
В. дзяржа́ўна-суверэ́нны (неадуш.)
дзяржа́ўна-суверэ́ннага (адуш.)
дзяржа́ўна-суверэ́нную дзяржа́ўна-суверэ́ннае дзяржа́ўна-суверэ́нныя (неадуш.)
дзяржа́ўна-суверэ́нных (адуш.)
Т. дзяржа́ўна-суверэ́нным дзяржа́ўна-суверэ́ннай
дзяржа́ўна-суверэ́ннаю
дзяржа́ўна-суверэ́нным дзяржа́ўна-суверэ́ннымі
М. дзяржа́ўна-суверэ́нным дзяржа́ўна-суверэ́ннай дзяржа́ўна-суверэ́нным дзяржа́ўна-суверэ́нных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

дзяржа́ўна-тэрытарыя́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дзяржа́ўна-тэрытарыя́льны дзяржа́ўна-тэрытарыя́льная дзяржа́ўна-тэрытарыя́льнае дзяржа́ўна-тэрытарыя́льныя
Р. дзяржа́ўна-тэрытарыя́льнага дзяржа́ўна-тэрытарыя́льнай
дзяржа́ўна-тэрытарыя́льнае
дзяржа́ўна-тэрытарыя́льнага дзяржа́ўна-тэрытарыя́льных
Д. дзяржа́ўна-тэрытарыя́льнаму дзяржа́ўна-тэрытарыя́льнай дзяржа́ўна-тэрытарыя́льнаму дзяржа́ўна-тэрытарыя́льным
В. дзяржа́ўна-тэрытарыя́льны (неадуш.)
дзяржа́ўна-тэрытарыя́льнага (адуш.)
дзяржа́ўна-тэрытарыя́льную дзяржа́ўна-тэрытарыя́льнае дзяржа́ўна-тэрытарыя́льныя (неадуш.)
дзяржа́ўна-тэрытарыя́льных (адуш.)
Т. дзяржа́ўна-тэрытарыя́льным дзяржа́ўна-тэрытарыя́льнай
дзяржа́ўна-тэрытарыя́льнаю
дзяржа́ўна-тэрытарыя́льным дзяржа́ўна-тэрытарыя́льнымі
М. дзяржа́ўна-тэрытарыя́льным дзяржа́ўна-тэрытарыя́льнай дзяржа́ўна-тэрытарыя́льным дзяржа́ўна-тэрытарыя́льных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

дзяржа́ўна-манапалісты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дзяржа́ўна-манапалісты́чны дзяржа́ўна-манапалісты́чная дзяржа́ўна-манапалісты́чнае дзяржа́ўна-манапалісты́чныя
Р. дзяржа́ўна-манапалісты́чнага дзяржа́ўна-манапалісты́чнай
дзяржа́ўна-манапалісты́чнае
дзяржа́ўна-манапалісты́чнага дзяржа́ўна-манапалісты́чных
Д. дзяржа́ўна-манапалісты́чнаму дзяржа́ўна-манапалісты́чнай дзяржа́ўна-манапалісты́чнаму дзяржа́ўна-манапалісты́чным
В. дзяржа́ўна-манапалісты́чны (неадуш.)
дзяржа́ўна-манапалісты́чнага (адуш.)
дзяржа́ўна-манапалісты́чную дзяржа́ўна-манапалісты́чнае дзяржа́ўна-манапалісты́чныя (неадуш.)
дзяржа́ўна-манапалісты́чных (адуш.)
Т. дзяржа́ўна-манапалісты́чным дзяржа́ўна-манапалісты́чнай
дзяржа́ўна-манапалісты́чнаю
дзяржа́ўна-манапалісты́чным дзяржа́ўна-манапалісты́чнымі
М. дзяржа́ўна-манапалісты́чным дзяржа́ўна-манапалісты́чнай дзяржа́ўна-манапалісты́чным дзяржа́ўна-манапалісты́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

дзяржа́ўна-акцыяне́рны госуда́рственно-акционе́рный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дзяржа́ўна-кааператы́ўны госуда́рственно-кооперати́вный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дзяржа́ўна-манапалісты́чны госуда́рственно-монополисти́ческий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

госуда́рственно-монополисти́ческий дзяржа́ўна-манапалісты́чны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыватнакапіталісты́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да прыватнага, не дзяржаўна-манапалістычнага капіталізму. Прыватнакапіталістычны сектар у прамысловасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паліты́чны, -ая, -ае.

1. гл. палітыка.

2. Дзяржаўна-прававы.

Палітычная арганізацыя грамадства.

П. лад.

3. Тактычны і лоўкі, умелы ў абыходжанні, дыпламатычны (разм.).

П. чалавек.

|| наз. паліты́чнасць, -і, ж. (да 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)