Verbum

гумані́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Дзеяч або прыхільнік гуманізму.

|| прым. гумані́сцкі, -ая, -ае.

палі́тык, -а, мн. -і, -аў, м.

Палітычны дзеяч, асоба, якая займаецца пытаннямі палітыкі; знаўца палітыкі.

Дальнабачны п.

імперыялі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Буйны капіталіст, палітычны дзеяч эпохі імперыялізму.

|| прым. імперыялі́сцкі, -ая, -ае.

каапера́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Дзеяч у галіне кааперацыі (у 2 знач.); удзельнік, член кааперацыі

|| прым. каапера́тарскі, -ая, -ае.

дзяржа́ўны, -ая, -ае.

1. гл. дзяржава.

2. Здольны мысліць і дзейнічаць шырока і мудра, у маштабах усёй дзяржавы.

Д. дзеяч.

палітыка́н, -а, мн. -ы, -аў, м. (пагард.).

Беспрынцыповы палітычны дзеяч, а таксама наогул спрытны і беспрынцыповы дзялок.

|| прым. палітыка́нскі, -ая, -ае.

стоўп, стаўпа́, мн. стаўпы́, стаўпо́ў, м.

1. Вежа або калона (спец.).

Александрыйскі с.

2. перан. Выдатны дзеяч, важная службовая асоба.

Стаўпы грамадства.

шасцідзяся́тнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Прагрэсіўны грамадска-палітычны дзеяч 60-х гг.

19 ст. ў Расіі.

|| ж. шасцідзяся́тніца, -ы, мн. -ы, -ніц.