публіцы́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Пісьменнік, які займаецца публіцыстычнай дзейнасцю.

|| ж. публіцы́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. публіцы́сцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разумо́вы, -ая, -ае.

1. Звязаны з дзейнасцю розуму, свядомасцю.

Разумовая праца.

Разумовыя здольнасці.

2. Абстрактны, які існуе або ўяўляецца толькі ў думках.

|| наз. разумо́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абсле́давальніцкі, ‑ая, ‑ае.

Звязаны з дзейнасцю абследавальніка. Абследавальніцкія абавязкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гвалто́ўніцкі, ‑ая, ‑ае.

Звязаны з дзейнасцю гвалтаўніка. Гвалтоўніцкія метады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самазадавальне́нне, ‑я, н.

Задавальненне самім сабою, сваімі ўчынкамі, дзейнасцю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кардыяско́п, ‑а, м.

Прыбор для візуальнага назірання за дзейнасцю сэрца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разведцэ́нтр, ‑а, м.

Орган, які кіруе разведвальнай дзейнасцю; разведвальны цэнтр.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фонакардыягра́ма, ‑ы, ж.

Графічная рэгістрацыя гукавых з’яў, выкліканых дзейнасцю сэрца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эо́лавы, ‑ая, ‑ае.

Абумоўлены дзейнасцю ветру. Эолавыя наносы. Эолавыя ўтварэнні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папярэ́днік, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто папярэднічаў каму-н. у чым-н., сваёй дзейнасцю падрыхтаваў што-н.

Духоўная спадчына папярэднікаў.

|| ж. папярэ́дніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)