«Аб кантролі за камуністычнай дзейнасцю» (закон у ЗША) 4/574

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

дзе́йнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. дзе́йнасць
Р. дзе́йнасці
Д. дзе́йнасці
В. дзе́йнасць
Т. дзе́йнасцю
М. дзе́йнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бі́знес-дзе́йнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. бі́знес-дзе́йнасць
Р. бі́знес-дзе́йнасці
Д. бі́знес-дзе́йнасці
В. бі́знес-дзе́йнасць
Т. бі́знес-дзе́йнасцю
М. бі́знес-дзе́йнасці

Крыніцы: sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гвалто́ўніцкі, -ая, -ае.

Звязаны з дзейнасцю гвалтаўніка.

Гвалтоўніцкія метады.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

інжыне́рны, -ая, -ае.

Тэхнічны, звязаны з дзейнасцю інжынера.

Інжынерныя войскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нелега́л, -а, мн. -ы, -аў (разм.).

Пра чалавека, які вядзе нелегальны лад жыцця або займаецца нелегальнай дзейнасцю.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

масці́ты, -ая, -ае.

Які заслужыў сваёй шматгадовай плённай дзейнасцю павагу і прызнанне.

М. вучоны.

|| наз. масці́тасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падпо́льшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Асоба, якая займаецца падпольнай дзейнасцю.

|| ж. падпо́льшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

|| прым. падпо́льшчыцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ша́йка, -і, ДМ -йцы, мн. -і, ша́ек, ж. (разм.).

Група людзей, аб’яднаных якой-н. злачыннай дзейнасцю.

Ш. бандытаў.

Ш. жулікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ombudsman [ˈɒmbʊdzmən] n. (pl. -men) о́мбудсмен (службовая асоба, якая ажыццяўляе кантроль за дзейнасцю ўрадавых органаў)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)