дво́йка
1. сущ., в разн. знач. дво́йка;
2. числ. дво́е;
д. парася́т — дво́е порося́т
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Двайга́ ’двое’ (Сцяц.). Бясспрэчнае запазычанне з польск. мовы. Параўн. польск. dwojgo ’двое’ (параўн. таксама р. скл. dwojga ад лічэбніка dwoje ’двое’). Адносна польскіх форм гл. Слаўскі, 1, 183. Параўн. яшчэ ст.-бел. двойкга, двойга ’двое’ (якія дакладна адлюстроўваюць польскую форму dwojgo; гл. Булыка, Запазыч., 88).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
прабе́г, -гу м., в разн. знач. пробе́г;
лы́жны п. — лы́жный пробе́г;
цеплаво́з знахо́дзіўся ў ~гу дво́е су́так — теплово́з находи́лся в пробе́ге дво́е су́ток
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
двая... (гл. двое...).
Першая састаўная частка складаных слоў; ужываецца замест «двое...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напрыклад: дваяборства, дваямужжа.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
двухсу́тачны, ‑ая, ‑ае.
Працягласцю ў двое сутак; разлічаны на двое сутак. Змораныя двухсутачным бесперапынным пераходам і цяжкім боем.., людзі не хацелі ні есці, ні піць. Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
двайня́ты, ‑нят; адз. няма.
Двое дзяцей, адначасова народжаных адной маці; блізняты.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зару́мзаны, ‑ая, ‑ае.
Разм. Заплаканы. Трымаючыся за матчыну спадніцу, стаяла двое зарумзаных хлапчукоў. Лынькоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пробе́г в разн. знач. прабе́г, -гу м.;
звёздный пробе́г спорт. зо́рны прабе́г;
но́рма пробе́га ваго́нов но́рма прабе́гу ваго́наў;
парово́з находи́лся в пробе́ге дво́е су́ток параво́з знахо́дзіўся ў прабе́гу двое су́так.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адло́жысты, ‑ая, ‑ае.
Адхонны, пакаты; не круты. На сцежцы на нізкім адложыстым беразе ішлі двое. Самуйлёнак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рука́ты, ‑ая, ‑ае.
Тое, што і рукасты. Спрабавалі .. двое самых рукатых альшанцаў абняць [дуб] — не абнялі. Місько.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)