досыпа́ть​I несов. (к доспа́ть) дасыпа́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

досыпа́ть​II несов. (к досы́пать) дасыпа́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дасыпа́цца несов., страд. досыпа́ться; см. дасыпа́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дасы́пка ж. досы́пка; см. дасыпа́ць I

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дасыпа́нне ср. досыпа́ние, досы́пка ж.; см. дасыпа́ць I

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

да..., прыстаўка.

1. Надае дзеясловам значэнне а) давядзення дзеяння да поўнага завяршэння, канца; дасягнення мэты, мяжы якога‑н. дзеяння, напрыклад: даараць, дапісаць, давучыць, даварыць, дабегчы, дажыць, дабрацца, дазваніцца; б) папаўнення чаго‑н. да пэўнай меры, а таксама прыбаўкі звыш нормы, напрыклад: даліць, дасыпаць, дабавіць; в) (з часціцамі ‑ся, ‑ца, ‑цца) адмоўнай ацэнкі вынікаў дзеяння, напрыклад: дагуляцца, даскакацца, дастукацца.

2. Утварае прыметнік са значэннем: які адбываўся раней таго, што абазначана асновай, напрыклад: дакастрычніцкі, дарэформенны, дагістарычны.

3. У спалучэнні з кароткімі якаснымі прыметнікамі ўтварае прыслоўі спосабу дзеяння, напрыклад: дагала, дабяла, дачыста, дасуха.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)